İmam-ı A'zam Ebu Hanife
Enes SelimÖne Çıkan İmam-ı A'zam Ebu Hanife Gönderileri
Öne Çıkan İmam-ı A'zam Ebu Hanife kitaplarını, öne çıkan İmam-ı A'zam Ebu Hanife sözleri ve alıntılarını, öne çıkan İmam-ı A'zam Ebu Hanife yazarlarını, öne çıkan İmam-ı A'zam Ebu Hanife yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mecûsiler Ebû Hanîfe
Hazretleri’ne;
“Ya İmam, görmediğin Allah’a nasıl ibâdet
ediyorsun” diye sordular.
İmam-ı A’zam Ebû Hanife Hazretleri onlara
her şeyi çok basit bir üslûpla anlattı:
“Deniz içindeki bir vapurun, yüzlerce dalga
arasında rahatlıkla bir sahile doğru gittiğini, bu dalgaların onun istikametini değiştirmediğini
görseniz, bu ustaca yüzdürülen vapuru, bu
deryada yüzdüren ve fevkalâde bir maharetle
onu idare eden bir zatın yani kaptanın var
olduğunda tereddüt eder misiniz?” deyince onlar
hepsi birden “hayır” dediler.
İmam-ı A’zam
bunun üzerine:
“Öyle ise; şu yıldızlar, şu koca kâinat, şu küre-
i arz âdeta bir denizin içinde, hem de ahengi
bozulmadan yüzüyor; bunun kendi kendine
olmasına nasıl ihtimal verebiliyorsunuz?” diye
sordu.
O halde bu yıldızların, bütün âlemlerin, seyrini
idâre eden onları düzen içinde yürüten büyük bir
kaptan vardır. Bunun üzerine Mecûsiler,
“Lâ
ilâhe illallah, Muhammedün Rasûlullah.”
dediler.
İmam’ın adı geçen
sahabeden rivayet ettiği hadis şöyledir. “Çocuğu olmayan kimseye Peygamber Efendimiz çok
sadaka vermesini ve istiğfar etmesini emretti. O
kimse de öyle yaptı. Dokuz erkek çocuğu oldu.”
Talebesine nasihati
Komşunda gördüğün nahoş halleri ört; çünkü
sır, sana emanettir. Yolda giderken sağa, sola
bakma, daima önüne bak!”
Hanife, Hanif kelimesinin müennesidir.
Müslüman ve ibadet eden anlamındadır.
Çok ince bir anlayışa sahip olan ve dinin
ruhuna fevkalâde nüfûz etmiş olan Ebû
Hanife’nin mezhebi, özellikle Türkler arasında
yayılmıştır.
Öğrencilerine dâima nasihat ederdi.
Öğrencilerini kendisine emsal ve dost gibi tutar,
onlara bütün ruhunu ve kalbini verir, şöyle
derdi:
“Sizler benim kalbimin sevinci ve hüznümün
tesellisisiniz, üzüntülerimi gideriyorsunuz.”
Emin olmak..
İmam-ı A’zam, Kûfe’de emin, güvenilir olarak
tanınan bir kişiydi. Halktan birçokları şahitsiz,
senetsiz ona, paralarını, kıymetli eşyalarını
bırakıp giderlerdi. Ve yine zamanında
emanetlerini noksansız alırlardı.
Kadın-erkek arasında mutlak manada üstünlük
değil, iş bölümü söz konusudur.
Dünyadaki bütün Müslümanların
yaklaşık üçte ikisi Hanefî mezhebindendir.
Dersleri fazla uzatmaz, öğrencilerinde
biraz sıkıntı hissetti mi konuyu değiştirir, şaka ile
ismini zikrederek hâl ve hatır sorarak sıkıntıları
hafifletirdi.
Kendi çocuğuna yaptırdığı bir
elbisenin eşini mutlaka ilme çalışan fakir bir
öğrenciye de yapardı. O, çok hassas kalpli idi.
İmam-ı A’zam Ebû Hanîfe görüşlerinden
dolayı işkence gördü, dedikodulara hedef oldu.
Valilerden, halîfelerden zulüm gördü. Fakat
hiçbir zaman eğilmedi gerçekleri söylemekten
çekinmedi. Talebelerine, mezhebine uyanlara da
bu yönden de iyi bir örnek oldu.
"Cenâb-ı Hakk’ın, yaratılmışların
dilleri adedince konuşma tarzı vardır. Bunun
gibi, Kur’ân-ı Kerîm de dünden bugüne
konuşmuş ve kıyâmete kadar da konuşacaktır.
O , İmam-ı A’zam Ebû Hanife ile konuşmuş.
Üstad Bediüzzaman’la konuşmuş, bundan sonra
da konuşmaya devam edecektir.."
Bu söz öğrencilerine değer veren, onların ruh
dünyalarını iyi kavrayan, sevinç ve üzüntülerini
öğrencilerinde bulan öğrenci seviyesine inebilen
iyi bir eğitimcinin sözüdür.
İmam Şafii’nin, “İnsanlar, fıkıhta Ebû
Hanîfe’nin çocuklarıdır” dediği İmam-ı A’zam,
küçük yaştan itibaren çok iyi bir tahsil görmüş,
zamanının ileri gelen üstadlarından hadis
dinlemiş ve fıkıh meselelerini öğrenmiştir.