Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
İmkansızın Şarkısı
Haruki Murakamiİmkansızın Şarkısı Yorumları ve İncelemeleri
İmkansızın Şarkısı yorumları ve incelemelerini, İmkansızın Şarkısı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İmkansızın Şarkısı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öncelikle yazarın tüm eserlerini hayranlıkla okuyan biri olarak bu eser bende farklı duygular uyandırdı,gerek merak duygusu gerek ise akıcılık ön plandaydı,birçok aşk romanı okumama rağmen bu roman bende şimdiden ilk ona girdi.En çok hoşuma giden şey başkahramanın yaşadığı bunalımlar,düşünceleri ve yazdığı mektuplar oldu,bir şekilde kendimle bağdaştırdığım bu eser kesinlikle okumaya değer
20 yaşlarındaki bir gencin aşk hayatını, kayıplarını, ruh halini, arkadaşlıklarını konu alan bi kitap. Kadınların basit ve seçilebilir olduğu görüşü var erkek karakterimiz kolaylıkla kadınlara ulaşabiliyor seçiyor ve değiştirtiyor rahatsız edici bir şekilde..
Onun dışında dili sade anlaşılırdı fakat beklentimin altında kaldı.
352 syf.
7/10 puan verdi
" İnan bana, yaşam bir bisküvi kutusu gibidir. Bir bisküvi kutusunun içinde, her tür bisküvi vardır, sevdiklerin de, pek sevmediklerin de, öyle değil mi? Ve insan sevdiğini önce yerse geriye pek sevmedikleri kalır sadece. Ben kötü günler geçirdiğimde hep böyle düşünürüm işte. Şimdi bunu yaşıyorsam, sonrası daha kolay olur, derim kendi kendime..."
Kesinlikle yazarın dili çok akıcı, büyüleyici ve oldukça aykırı! Sayfalar hızla birbirini kovalıyor sanki...
Altını çizdiğim bir sürü söz biriktirdim kitaptan...
Yalnız hikaye biraz ergen hikayesi gibiydi, çok bunaltıcıydı, bolca intihar üzerine bol bol aşırı erotizm serpilmişti, çoğu yeri buzlayarak okudum!
1968’lerde geçen İmkansızın Şarkısı, okurken gerçekten şarkı hissi veren bir roman. Kahramanımız 20'li yaşlarının başındaki Vatanabe. En yakın arkadaşı intihar eden Vatanabe, arkadaşının sevgilisi Naoko’ya aşık. Ama Naoko’nun genetik rahatsızlığı sevgilisi Kizuki’nin intiharı sonrası daha da artıyor. Bu sorunlar kavuşmalarını engelliyor; ama aslında kavuşmayı ne kadar istiyorlar, o da şüpheli. Aslında Naoko kimi seviyor, söylemek zor. Vatanabe de Naoko’ya aşık mı, yoksa alışkanlıklar ve kavuşamamanın getirdiği tutku mu onu bağlayan, onu da anlamak zor.
Bu aşkı tanımlamak kolay değil, çünkü çok gerçek.... 20'li yaşların başında yaşanan gençlik kıpırtıları, arayışlar, tutkular, pişmanlıklar, cinselliğin keşfi... Vatanabe’nin yaşamının 2 yıllık dönemini anlatan roman o kadar başarılı ki kendinizi onun yerine koyabiliyor, bu süreyi onunla birlikte kah üniversite yurtlarında, kah part-time çalıştığı plakçıda, kah tek gecelik ilişkilerinde, kah Naoko, Midori ve Reiko ile geçirebiliyorsunuz.
Erotik tınıları fazla gelebilir romanın. Ama amacınız görmek istediğinizi değil gerçekten yaşananı görmek ise bu erotik tını sizi rahatsız etmeyecek, hatta içine çekecektir. Zira yaşamdaki en temel 3 güdüden biridir cinsellik. Sağlık sorunlarının kapladığı yer de içinizi sıkabilir, ama hayatta doğru kadar yanlış, sağlık kadar hastalık, mutluluk kadar da üzüntü ve sıkıntı yok mu?
Japonya gibi kapalı bir toplumdaki cinsellik açlığı ve arayışı benim gibi sizi de şaşırtacak mı? Ve bu arayışta bile erkekleri bir gömlek üstte gören kültürel dokuyu benim gibi siz de hissedecek misiniz bakalım?
352 syf.
·
Puan vermedi
Uzuun bir okuma sürecinin ardından kitabı bitirmenin haklı gururunu yaşıyor olabilirim :D
Bu durum size sakın kitabın sıkıcı ,yorucu ,anlaşılmaz olduğunu düşündürmesin. Zira kesinlikle öyle değil.
Haruki Murakami ile "Sputnik Sevgilim" adlı eseriyle tanıştım. Hacimce daha ince olmasına rağmen okurken beni yormuştu . Kitabı da çok hatırladığımı söyleyemeyeceğim.
İmkânsızın Şarkısı, muhteşem bir serüven oldu benim için. Çok beğendim. Çeviri bir eser olmasına rağmen iletilmek istenen duyguyu hissedebiliyorsunuz. Yalnızlığı, sevdiğini kaybetme acısı, yer yer neşeyi...
Konu Tokyo'da 1960'ların sonu 1970lerin başı civarında geçiyor. Kitabin anlatıcısı olan Toru Vatanabe bir uçak yolculuğunda yirmi yaşındaki hayatına dönüyor. Flashback yani geçmişe dönerek o zamanları hatırlıyor.
Üniversite gençliği, yaşam tarzı , yalnızlık, intihar, aşk, erotizm(bence çok değildi) , kitaplar , edebiyat, ve bolca müzik.
Kitapta baskın olarak işlenen konu bence yalnızlık ve intihar. Bunu okuduğunuzda fark edeceksiniz.
Üslup, tasvirler(hele Vatanabe'nin Naoko'yu Ami Hostel'de ziyarete giderkenki yol tasviri) harika. İnsanların iç dünyası, ikili ilişkiler, zaman tahlili, dönemde yaşanan olaylar ,Japon kültürü bunları bulacaksın kitapta.
Karakter isimlerini okurken ve hafızada tutarken biraz zorlanabilirsiniz zira ben zorlandım ｡◕‿◕｡
Kitabın Japonya'dan değil de Fransızca'dan çevrildiğini fark ettim. Bana ilginç geldi.
Kitabın bir de film uyarlaması varmış. Fragmanını izledim. Filmi izler miyim bilemiyorum.
Sanırım tekrar bir Murakami kitabı alacağım. Sevdim...
Kitaplı, keyifli günler...
Okuduğumuz her kitapta geçen bazı kelimeler hep bir anıdır hüzündür , acı ve mutluluktur .
Severek aldım zevkle okudum erotizmi fazla kaçırmış ancak muazzam bir kitap.
İmkansızın Şarkısı
Çok çok çok uzun zaman önce film olarak izlediğime emin olsamda, bu kitabın büyüleyici oluşunu kesinlikle değiştirmedi. Muhteşem birsey yılda ortalama 100 kitap okuyup bunlardan sadece on tanesinin gerçekten etkileyici olması bazen can yaksa da bu kitap hakkında ki bütün övgüleri sonsuz hak ediyor. Kurgu edebiyatın zirvesinden bir eser.
Murakami okumak bir kararsızlık dünyasında yolculuk gibi...
Anlatımı o kadar doğal ki akıp giden su gibi önüne engel çıkmadan ilerliyor. Bir şey var kalemde , benim adına içtenlik dediğim. Kurgu yaşar gibi anlatılırken bu kadar kelime fazla değil eksikmiş gibi geliyor.
Japon kültürünün sıradışılığında hayat -aşk - ölüm -cinsellik doğal yaşam döngüsünün birer parçası şeklinde anlatılıyor. Ölüm onlar için yaşamın gerekliliği şeklinde kolaylıkla tercih ettikleri yol oluyor.
Basit bir dil kullanarak , betimleme yapmadan , karakterlerini diyalog ile okuyucuya sunan tarzıyla derin şeyler anlatabilen ilginç bir yazar Murakami.
İmkansızın Şarkısı’nda cinselliğin çok fazla yer alması beni rahatsız ettikçe kendime sorduğum , bu kurguda ne kadar gerekliydi ; ayrıca yazarın kaleminde bu kadar yer etmesi nedendir ?
Zihnimde sorularla yine güzel ve başarılı bir kitabı bitirmenim mutluluğunu yaşıyorum.
Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Yazarın tarzına alışmak biraz zor. Kitabın ilk başlarında hatta üçte ikisinde diyebilirim, kahraman rüzgar nereye savurursa oraya yöneliyor. Buralarda sıkıldığımı söylemeliyim. Kitabın kalan üçte birinde nihayet kahramanımızın ruh halini daha iyi anlayabiliyoruz ve hayatının akışını yönlendirebiliyor. Yine de yazarın tarzına alıştığımı söyleyemem, kahramanların her ne kadar buhranlı dönemleri olsa da bana biraz duygusallıktan uzak gibi geldi.
Murakami'den okuduğum ilk eser İmkansizin şarkısı. Bir çok eleştiri okudum bu kitap hakkında hem olumlu, hem olumsuz anlamda. Bu kararsızlıkla başlayınca kitap hakkında arafta kaldığımı inkar edemeyeceğim. Kitabı çok beğendiğim söylenemez ama çokta kötü bulmadım. Kitap inanılmaz akıcı olmasına rağmen ruhsal bunalımlar, intihar düşünceleri, sürekli +18 konular beni aşırı yordu diyebilirim. Okumasaydim da çok bir şey kaybetmezmişim bunu anladım.
Kitabın konusuna gelirsek, hikayemiz Watanabe'nin uçak yolculuğunda bir şarkıyla geçmişini, bugünden tam yirmi yıl öncesini hatirlamasiyla başlıyor.
Yirmi yıl önceki arkadaşları, üniversite yıllarinda yaşadıkları konu ediniliyor. Watanabe'nin tüm çevresi sorunlu insanlardan oluşuyor sanki. Hepsi bazı dertlerden muzdarip. Farklı yaşam tarzlarına hakimler. Kendilerini sıkıntıdan uzak tutmak için değişik yöntemler edinmişler. Bir kısmı intiharı çözüm olarak bulurken, bir kısmı dış dunyayla bağlarını koparıyor, yalnızlığı seçiyor.
Fazla boğuldum. Murakami'yi başka bir kitabında yeniden tanıma düşüncesindeyim.