İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Pek iyi değilim Varenka. Duygularım ölmüş gibi.
Ah, ne çok şey istiyordum! Ama şimdi hiçbir şey istemiyorum! İstemek de istemiyorum! Böyle bir söz verdim kendime, artık hiçbir şey istemeyeceğim.
Sakın Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Yusuf 87
Hiç insan öldürmediği halde, bir katilden daha cani insanlar gördüm, umudumuzu öldürenleri gördüm.
Gerektiği zaman ağlamaktan çekinme. Çünkü gözyaşları, söyleyemediklerini söylemek için vardır.
Sizden önce yapayalnızdım. Sanki uykudaydım, yaşamıyordum. Kinci yaratıklar görünüşümün bile çirkin olduğunu söylüyorlar ve benden iğreniyorlardı. Böylelikle ben de kendimden iğrenmeye başladım. Benim aptal olduğumu söylüyorlardı, ben de onlara inanıyordum. Ama siz gelince, karanlık dünyam aydınlandı. Kalbim ve ruhum aydınlandı. İçime huzur doldu. Başka insanlardan daha kötü olmadığıma inanmaya başladım. Tek bir şey var. Hiçbir yeteneğim yok ama yine de kalbi ve aklı olan bir adamım.