İskender’i Ben Öldürmedim, Nuh efsanesine göndermede bulu-nan, ayrıksı ilk şiir “gemi”den sonra, üç bölümden oluşuyor: ilk bölüm “satanica”, yani şeytansı ve şeytanca; ikinci bölüm suçu, dostu olarak nitelediği “kabahat, ahbabım benim”; üçüncü bölümse yine günahkâr bir mekân “Ruh Randevuevi”. küçük İskender’in bu kitabındaki yalın, yoğunlaştırılmış kısa şiirlerinde, bilinç akışı gibi yöntemlerden de ya-rarlanarak anlatımına derinlik kazandırdığı görülüyor. “Yoksa kim kışkırtabilir yanlışlığı böyle şehvetle” diyen şair, okurunu kışkırtmaya devam ediyor. Gonca Özmen