İstanbul'un 100 Şiiri
Enver Ercanİstanbul'un 100 Şiiri Sözleri ve Alıntıları
İstanbul'un 100 Şiiri sözleri ve alıntılarını, İstanbul'un 100 Şiiri kitap alıntılarını, İstanbul'un 100 Şiiri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“bende bulduğun benim de aradığımdı”
*
İstanbul deyince aklıma martı gelir
Yarısı gümüş yarısı köpük
Yarısı balık yarısı kuş
İstanbul deyince aklıma bir masal gelir
Bir varmış bir yokmuş
Sayfa 87 - AlfaKitabı okudu
Garip İstanbul’umun türküsü
Türkülerin en hüzünlüsü
Sayfa 55 - Ziya Osman SabaKitabı okudu
adımlarımıza uyardı bütün sokaklar
evler kenara çekilirdi
birden yağmur...
düşerdi peşimize
* / **
Seni yeniden ben buldum ey unutulmuş kent
Ve kimsenin farkında olmadığı günde sevgilim seni
Bir alacakaranlıkta geçtim aşılmaz surlarını
zamanın. Duru ve dökülen nefti perdeyi araladım
Ulaştım sana sonunda ne olur unutma beni
Dolaştım eğersiz ve çırılçıplak atlara binmiş
yüzlerce çocuğun çınlattığı dar sokaklarında
Buldum Galata'dan gizli geçen bir postacının
heybesinde taşıdığı ayrılık şiirinde seni
Ne olur satırların arasından kurtar kentimi
Sen Piyer hanının isli, yüksek penceresinden
derin avluya baktım beyaz rahiplerin uyuduğu
Ulaştım dolanarak bir ayazma serinliğine
Uyan ey kentin göz pınarındaki dalgın su
Zaman geçiyor ne olur savunma kendini.
* Onat Kutlar / "NASO MAGISTER ERAT"
** Naso Magister Erat: MÖ 43 - MS 17-18 yılları arasında yaşayan Romalı şair Ovid'in (Publius Ovidius Naso), Ars Amatoria (Aşk Sanatı) adlı didaktik şiir kitabının sonunda söylediği bir sözdür. Anlamı, "bizim ustamız / öğretmenimiz Naso'dur" demektir. Şair kadınların kitaptaki öğretilerine uymalarını ve onlardan bu sözü söyleyerek kendisinin ününü yaymalarını beklemektedir.
Sayfa 190 - AlfaKitabı okudu
İstanbul
(...)
Sonra âlem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak,
Sonra âlem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
Mevsimler ne çabuk geçiverdi
Unutmak, unutmak, unutmak.
(...)
Cahit Külebi / İstanbul
Eski İstanbul, ruh kadar eski,
İnsan daha fazla eskiyemez ki
Sayfa 59 - Fazıl Hüsnü DağlarcaKitabı okudu
*
(...)
Sekiz kızdır ancak üçü evlenmiştir
Bu saçları darmadağın asık suratlı delikanlılar
Kömür işçisidir
Bu üç kız, Beyoğlu'nda büyük bir mağazada tezgahtar
Sayfa 110 - AlfaKitabı okudu
*
Kadın ölür hiç bırakılmadığı kalabalıklardan. Saçlarına gelip
gelip kumrular konar ve sevinir ayrıldığına.
Belki evlenmişti ve yaşamıştı çocukların öldüğü kuytularda, her
gece adlarını unuttuğu şehirlerde. Hiç bilmediği dağları
aramıştı o zamanlar, çocukluğunda dinlediği hazineleri.
Kadın ölür, yeniden saçlarına
Sayfa 194 - AlfaKitabı okudu
Gök yüzünü çevir bana
bende bulduğun benim de aradığımdı
sarmaşıp inceldiğimiz o nokta
hadi tut elimden gezdir sokaklarını
ansızın yakalan sağanağıma