İstanbul'un 100 Şiiri
Enver Ercanİstanbul'un 100 Şiiri Sözleri ve Alıntıları
İstanbul'un 100 Şiiri sözleri ve alıntılarını, İstanbul'un 100 Şiiri kitap alıntılarını, İstanbul'un 100 Şiiri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İstanbul’un evsâfını mümkin mi beyân hîç
Maksûd heman Sadr-i keremkâra senâdır
NedimKitabı okudu
*
1
benim denizime
sınır bir deniz
2
Sayfa 247 - AlfaKitabı okudu
*
ben kimden koptumdu, akşamlar depresif, manik
bir aynayla beni bağladı bana ... pis
bir kitap çöküntüsü: o, ben'im! kuğularla garanik
-i ulya! . . sürüngen giysileriyle iblis;
alan da o'ydu, satan da ... şeytanca alışveriş!
bir leşi bir leş tirirken yırtık, yarım;
saran o giysileri benden önce de giymiş ...
ben aynayla kopmuşken bana nasıl bakarım?
terelelli terelellâ, teveltâ ve teberrâ
kent leşti ve ben ona bir koku gibi süründüm;
artık aşklar taşır beni, ben onlara kadavra
olsam da terelelli... mecnun'dum, leylâ'ya büründüm ...
bir kent kendi üstüne çökerken de kış;
aşklar yararken aşkları, sözlerde bir yırtılış...
* Hilmi Yavuz / Çökmüş Bir Kent İçin Sonnet
Sayfa 191 - AlfaKitabı okudu
Cananla çıktığım tepeler, başta Çamlıca
Hâlâ muhayyilemde parıldar, resim gibi
Yârin dudaklarında bitip başlayan visâl
Gök yüzünü çevir bana
bende bulduğun benim de aradığımdı
sarmaşıp inceldiğimiz o nokta
hadi tut elimden gezdir sokaklarını
ansızın yakalan sağanağıma
Pek hâhişi var gönlümün ey serv-i bülendim
Yârın gidelim Çamlıca’ya canım Efendim
Reddetme sakın bu sözümü Şâh-ı levendim
Yârın gidelim Çamlıca’ya canım Efendim