İstanbul'un 100 Şiiri
Enver ErcanEn Eski İstanbul'un 100 Şiiri Sözleri ve Alıntıları
En Eski İstanbul'un 100 Şiiri sözleri ve alıntılarını, en eski İstanbul'un 100 Şiiri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gök yüzünü çevir bana
bende bulduğun benim de aradığımdı
sarmaşıp inceldiğimiz o nokta
hadi tut elimden gezdir sokaklarını
ansızın yakalan sağanağıma
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Pek bahşişi var gönlümün ey serv-i bülendim
Yârın gidelim Çamlıca'ya cânım efendim
Redditme bu sözümü şâh-ı levendim
Yârın gidelim Çamlıca'ya cânım efendim
Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği
Çamlıca'da yerdedir göklerin derinliği
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur
Ay ve Güneş ezelden iki İstanbulludur
Kadını keskin bıçak, taze kan gibi sıcak
İstanbul,
İstanbul...
İstanbul
(...)
Sonra âlem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak,
Sonra âlem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
Mevsimler ne çabuk geçiverdi
Unutmak, unutmak, unutmak.
(...)
Cahit Külebi / İstanbul
Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca'da yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Sayfa 52Kitabı okudu