Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
En Beğenilen Justine Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Justine sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Justine kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Justine" Lavrence Durrell'in "İskenderiye dörtlüsü" nün ilk kitabı. Kitabı büyük bir hevesle okumaya başladım ilk 50 sayfaya kadar okudum konuya giremedim, hatta elle tutulur hafızama kazınacak detay yakalayamadım. Belki atladığım bişey vardır diye en başa dönüp yeniden okudum ama pek bişey değiştiğini söyleyemiyicem. Sadece anladığım yazarın geçmişin iskenderiye' sinde 4 karakterini bir araya getirmiş. İlişkilerini, yaşam stillerini, düşüncelerini, sevginin değişik hallerini, çağdaş sevme yöntemlerini, sanki hepimiz bu düşünceyedeyiz, konuya vakıfız, hatta kitabı bizde yanındaymışız gibi anlatıyor hatta, "giriş gelişme sonuç" kurallarını kullanmadığını gördüm. Okurken konudan konuya geçiyorsun. Bazen çok ileriye bazen çok geriye dönüyorsun. Durrell kitabı çok zekice yazmış ama; kitabın kaderini okuyucuya bırakmış, etkilemek için hiç çaba sarfetmemiş, -ben kitabı kendime yazdım! isterseniz okuyun, istemezseniz okumayın, siz bilirsiniz rahatlığında olduğu intibası bıraktı bende. Serinin 2. 3.4 serisini okuyacakmıyım peki? elbette okuyacağım beyin sörfü yapmak iyidir.
Etkileyici!
Çok mu sevdim nefret mi ettim karar veremediğim bir kitap oldu Justine. Yazarın, İskenderiye’nin hem romantik hem karamsar hem de bizim deyimimizle çarpık ilişkiler yatağında ilerleyen dönemini ve karakterlerini doğrusal bir zaman akışında değil de anıların birbirini çağrıştırdığı şekliyle anlatması çok hoşuma giden alameti farıkası oldu. Çeviri nedeniyle mi yoksa yazarın kullandığı kelimeler ve anlatım dili nedeniyle mi bilmiyorum okumakta zorlandığım, sıkıldığım kısımlar da yok değildi. Baş karakterin (yazarın ağzından) duygusuna çözümlemeleriyle, İskenderiye’nin atmosferine betimlemeleri ve benzetmeleriyle okuru sokan, sevilse de sevilmese de bir şekilde etkileyen bir roman. Lawrence Durrell’in İskenderiye’sini ve “çağdaş sevgi” irdelemesinin derinlilkerini keşfetmeyi istesem de Dörtlemenin ikinci kitabına geçmek için biraz zamana ihtiyacım var!
Kitap kulübü sayesinde okuduğum ancak okurken gerçekten tükendiğim bir kitap. Çıkarılan sonuç: serinin diğer üç kitabını asla okumayı düşünmüyorum.
Beni yanlış anlamayın. Durrell çok güzel düzyazılar yazıyor. İskenderiye'nin tasvirleri gösterişli, ayrıntılı ve gerçekten okuyucuya şehir hakkında bir fikir veriyor. İskenderiye’nin sıcaklığını okurken bile hissedebiliyorsunuz.
Sorun şu ki, İskenderiye'nin kendisi dışında, romanda önemsenmeye değer tek bir karakter yok, takip etmeye değer bir olay örgüsü yok. Okurken İskenderiye'nin güzelliğine hayret etmekten başka yapacak bir şey yok. Belki beğenmemem benim dikkat eksikliğimden kaynaklıdır. Bilmiyorum ama ben bir romanda en azından bir olay örgüsü olmasını, karakterlerin bir derinliği olmasını beklerim. Ayrıca, bir romanda biraz ağdalı dil kullanılması benim için sorun değil ama aşırı derecede ağdalı, ayrıntılı cümlelerin daha da ağdalı, daha büyük cümlelerle yan yana getirilmesi.. bu gerçekten boğucu.
Yorucu bir kitap ancak okudukça sizi derinlere çekerek İskenderiye sokaklarında dolaşmanızı sağlıyor. Farklı bakış açısı ile aşk irdelenmiş.
Geçmişte olanlardan hiçbirimizin sorumlu tutulamayacağını yavaş yavaş anlıyorum. Bedelini ödemek biz çocuklarına düşse de yargılanması gereken bu kentin kendisidir. Peki, nedir bizim dediğimiz bu kent? Neler gizlidir İskenderiye sözcüğünde?Akdeniz’in güneyinde sırlarla dolu bir liman kenti: İskenderiye. Palmiyelerle sıralı bulvarlar, gıcırdayan tramvaylar, rengârenk tezgâhlarıyla pazarlar, gizli buluşmaların yapıldığı kahvehaneler, asırlar önce yanmış olsa da tüm kente gölgesini yaymaya devam eden destansı bir kütüphane. Ve şehrin havasını soluyan, arzuyu, kıskançlığı, ihaneti ve şiddeti tecrübe eden kayıp bir nesil.Justine, Durrell’ın “çağdaş sevgi”yi irdelemek üzere kaleme aldığı, 20. yüzyılın en görkemli başyapıtlarından biri olan İskenderiye Dörtlüsü'nün ilk cildi. “Justine’i 1967’de okuduğumdan beri aynı kişi değilim…
Şimdi kitapla alakalı ilk başta şunu söylemeliyim ki benim yıldızım barışmadı okurken çok zorlandım normalde sayfa sayısı az olmasına rağmen benim elimde uzun süre kaldı. Konuyu yada karakterleri anlamak zor olmamasının yanı sıra karakter geçişleri beni zorladı bir an Melissa’dan bahsederken bir an justine’den bahsetmeye başlıyor bu geçişler de beni yordu zira daha önce İngiliz edebiyatı okumamanında verdiği zorluklar vardı. Yazıldığı dönem itibariyle yaşananları mekanları olanları aktarımları ne kadar çok sevsem de hayalle gerçeği geçmişle geleceği sürekli iç içe anlatan yazar bir an ne okuduğumu şaşırmama neden oldu. Hoş ilk kitaba göre yorum yapmak istemiyorum ne sevdiğim ne sevmediğim bir eser oldu bakalım ikinci kitapta beni neler bekliyor.
296 syf.
10/10 puan verdi
"Müzikte bir ya da birkaç ezginin çeşitlemelerle karmaşık bir biçime eriştirilmesi gibi tıpkı." diyor İskenderiye Dörtlüsü için Sunuş kısmında Lawrence Durrell. Justine'i okurken hissedilen de tam olarak bu, bir müzikal izliyormuş gibi; İskenderiye'nin eşsiz tasviri ki bunu hiç çabasız yapıyor Durrell ama şehir sanki karşınızda