Kabuğuna Sinmiş Adam
Anton ÇehovKabuğuna Sinmiş Adam Gönderileri
Kabuğuna Sinmiş Adam kitaplarını, Kabuğuna Sinmiş Adam sözleri ve alıntılarını, Kabuğuna Sinmiş Adam yazarlarını, Kabuğuna Sinmiş Adam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Başkalarının yalanlarını dinlemek ve yalanları yutmuş göründüğün için seni aptal bellemelerine göz yummak, alçalmayı sineye çekmek, dürüst, özgür insanların yanında olduğunu açık açık söyleyememek, üstelik yalan söylemek zorunda kalmak, gülümsemek... Hayır, hayır, beş para bile değeri olmayan bir lokma ekmek, bir sıcak köşe, bir mevki için çekilmez bütün bunlar. Böyle bir dünyada yaşanmaz!
“Olmaz, evlenme öyle basit bir şey değildir. İnsan, önce üzerine almaya hazırlandığı tüm sorumluluk ve zorunlulukları taşıyabileceğinden iyice emin olmalıdır… Sonra altından bir hinlik çıkar. Çok kaygılandırıyor beni bu. Gece sabahlara kadar uyuyamıyorum. Niçin gizleyecekmişim, korkuyorum. Kardeşinin de onun da öyle garip fikirleri var ki, bizden çok başka düşünüyorlar. Yaratılışı da çok hareketli. Evlenirsin, bir zaman sonra, Tanrı korusun, tatsız bir durum çıkar ortaya… O zaman da ayıkla pirincin taşını bakalım…”
“Düşünecek ne var,” dedim, “Evlenin, olsun bitsin.”
“Uğraştık, ama başaramadık bir türlü. Varenka’nın bir resmini masasının üstüne koymuştu. İkide bir bana geliyor, Varenka’dan, aile mutluluğundan, nikâhın ciddi bir adım olduğundan, Kovalenko’lara gittiğinden dem vuruyordu. Öte yandan, yaşayışını hiç mi hiç değiştirmemişti. Aksine, evlenme düşüncesi, kabuğunun daha da derinlerine çekilmesine yol açmıştı. Zayıflamış, rengi iyiden iyiye uçmuştu. Bir keresinde cansız cansız gülümseyerek, “Varvara Savvişna’dan hoşlanıyorum,” demişti bana. Her insanın bir yuva kurmak zorunda olduğunu biliyorum, ama… Her şey o kadar ani oldu ki… Çok düşünmek gerek.”