Modern politik düşüncenin titanı Machiavelli, İtalyan siyasi tarihine ilişkin bakış açısı geliştirmek için hikâye anlatıcılığına soyunuyor. İtalyan cinquecento (1500’ler) edebiyatı ve tarih metinleri arasında tarihyazımsal üstkurmaca bir norm hâline geldiği için Machiavelli’nin edebî eserlerinde de bu tür alışverişler çokça görülür.
Machiavelli, politik kuramsal yaklaşımlarıyla seçkinlere ulaşıp devleti dönüştürme güdüsüyle hareket ederken, kurgusal eserleriyle de daha geniş kitlelere ulaşıp toplumda yanlış giden bazı şeyleri düzeltmek istiyordu. Zira yenilenmiş bir devlet yozlaşmış bir toplumla hayatta kalamaz. Bu yüzden Machiavelli, Kankurutan adlı komedyasında, Montaigne’den 50 yıl ve Shakespeare’den 70 yıl önce, vatandaşların özel hayatlarına biyopolitik bir yatırım yapıyor ve onların özel hayatlarını kamu yararına göre şekillendirmek istiyordu.
Kankurutan’ın olay örgüsü de bu şekilde ilerliyor. Oyunun başkarakteri yerleşmiş düzeni değiştirmek üzere yola çıkıyor. Onun başından geçenleri ve çabasının başarıya ulaşıp ulaşmadığını, Hakan Sönmez’in titizlikle çevirdiği Kankurutan:Mandragola adlı eserde keyifle okuyarak öğrenebilirsiniz.
