Yeşim Harcanoğlu'na göre, erkek-egemen futbol kültürünün birinci tercihi, "futbolla yaşamayı kabullenen" kadınların pasif ve sınırlı desteğidir. "Erkeğin futbolla ilişkisini bozup arıza çıkarmayacak kadar" ilgilensin, onun tuttuğu takımı tutsun, ama uzaktan tutsun, maça gelmeye falan kalkmasın, "erkeğinin" galibiyet sevinciyle neşelensin, mağlûbiyet kederiyle kederlensin...