Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Karnak Kafe
Necib MahfuzEn Eski Karnak Kafe Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Karnak Kafe sözleri ve alıntılarını, en eski Karnak Kafe kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.210 üzerinden
Necip Mahfuz, bu kitabında bir kafenin içinden Mısır'ın yakın tarihinde olanlar hakkında bize gözlemlerini sunuyor. İki saatte bitirilebilecek, oldukça hoş bir anlatıya sahip kitaptan keyif aldım. Öneriyorum...
98 syf.
8/10 puan verdi
- Sana en uygun siyasi etiket hangisi?
- Etiketlere LANET olsun!
- Dine karşı da saygılı durduğunu görüyorum
- Doğrudur
- Peki nesin sen o zaman?
- Ben kendim olmak istiyorum, ne fazlası,ne eksiği...
(Kitaptan alıntı)
Nobel ödüllü yazarın bu kitabı, bozulan saatinin tamirini beklerken anlatıcı-yazarın, rastlantı sonucu dikkatini çeken bir kafeye girmesiyle başlar. Kafe'nin işletmecisi olan kadının kim olduğunu anımsamaya çalışırken, onun geçmiş dönemlerin ünlü dansözü "Kurunfula" olduğunu anlar.
Kafe müşterilerinin ,çalışanlarının hayat hikâyeleri ve devrim hakkındaki düşünceleri Kurunfula'nın bakış açısı üzerinden verilirken, birbirini takip edecek bir dizi olay da yaşanmaya başlar.
Kitabı beğendim, özellikle yazarın dili çok iyiydi. Cümleler akıp gitti. Cümleler içindeki can alıcı ifadeler, tespitler gerçekten çok tanıdıktı...
Yazarın 1988 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi olmasından etkilenerek kitabı aldım. Açıkçası çok beğenmedim .
kitap ,Mısır'ın yaşamış olduğu 1952 devrimi sonrasında gelişen olayları yaşayan bir gurup insanın hayatını anlatıyor.
Koministler, Müslüman Kardeşler ve hükümet arasındaki mücadele sırasında bir grup gencin sürekli gittiği bir kafe var.
Kafenin sahibi eski bir dansöz.
Aslında yazar, güney Amerika ve Ortadoğu'nun ortak kaderini yazmış, adaletsizlik ve halkın çaresizliği.
Araya da biraz aşk katmış.
Yazar bu kitabında, Kahire'de eski bir dansöz tarafından işletilen ve müdavimleri, Kurunfula adlı bu kadınla bir şekilde bağlantısı olan kişilerden meydana gelmiş bir kahveye götürüyor bizi.
Kahvenin müdavimleri arasında Kurunfula'nın eski cazibesine kapılmış yaşlı insanlar olduğu gibi bir grup da genç insan bulunmaktadır. Dönem ise 1967 yılı Arap - İsrail Savaşının olduğu sıralardır. Yazar bu dönemdeki insanların yaşadıklarını ve düşüncelerini bize çeşitli şekilde aktarmaktadır.
Ama asıl anlatılmak istenen olay, 1952 yılındaki devrimin masum bir devrim olmadığı ve dünyadaki bütün emsalleri gibi o devrimin de baskı, şiddet, işkence ve cinayetler başta olmak üzere birçok kötülüğü de beraberinde taşıdığıdır. Ve bütün bunların izlerinin de 1967 yılında bile hala devam etmekte olduğudur.
Kısaca söylemek gerekirse, bir kahvedeki insanların yaşantısından kesitler sunulan yazarın bu kitabı da, müthiş derecedeki akıcılığından dolayı bir çırpıda okunup bitiriliyor.
Yazarın bu kısa kitabını da , ben diğer kitapları gibi beğenerek okudum ve okunmasını da tavsiye ederim.
Kahire doğumlu Mısırlı yazar Necib Mahfuz 1988'de Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmış ve bu sayede 'nobeli kazanan ilk Müslüman yazar' ve 'nobeli kazanan tek Arap yazar' unvanlarına sahip olmuştur. 34 roman ve 350 kısa öyküsünün hepsinde Nobel Ödülünü almak için bile ayrılmadığı Kahire'yi anlatmıştır.
Karnak Kafe'de 1952 devrimiyle birlikte değişen Mısır ele alınıyor. Kitapta rastgele yolları kesişen insanların hikayeleri üzerinden kuşak çatışması, devrim, siyasi otoriteler, asılsız suçlamalar, iş birliği, iç çatışma, aşk gibi pek çok kavram anlatılmış. Dört bölümden oluşan kitabın ilk bölümünde Karnak Kafe ve kişiler tasvir edilirken kalan üç bölümde üç farklı karakterin iç dünyaları, hissettikleri ve yaşadıkları resmediliyor. İlk defa okuduğum yazarın dilini ve kişilerle olayları birbirine iliştirmesini oldukça beğendim fakat bana hissettirdiklerini beğendim diyemem.
Emile Zola'nın Suçluyorum kitabından hemen sonra bu kitapta da haksız yere gözaltına alınan, işkence yapılan, tehdit edilen insanların hikâyelerini okumak kendimi camdan bir kafese tıkılmış hissetmeme neden oldu. İnsanların çığlıklarına ses olmak, kaçışlarına ortak olmak isterken buldum kendimi. Emile Zola olup direnişe katılmak, Necib Mahfuz olup zoru başarmak istedim. İnsanoğlunun acımasızlığını yok etmek, yerine sevgi tohumları bırakmak ve sonunda yok olup gitmek istedim. Karnak Kafe'deki aileye katılıp sırlarımı paylaşmak, Zeynep'in çaresizliğine öfke duymak, İsmail'in derdine çare olmak istedim.
Devrimin önce kendi evlatlarını yemesinin kısa, sade, naif bir romanı Karnak Kafe.
Yazarı ilk olarak üniversite yıllarında Midak Sokağı ile tanıyıp çok beğenmiştim. O tarihten beri köprünün altından çok sular aktı. Bir dönem yine yazarın kısa bir eseri Dilenci’yi okuyup ondan da memnun kalmıştım.
Anlıyorum ki yıldız denilebilecek yazarları değil
Karnak Kafe
“Karnak Kafe” gerçekten Mısır’ın 1960-1970 yılları arasındaki dönemi iyi yansıtıyor. 1952 Devrimi sonrası dönemin toplumsal dinamikleri yansıtan kitap, halkın çeşitli kesimlerine dokunuyor. 1967 Savaşı öncesi ve sonrası düşüncelerindeki farklılıkları iyi yansıtıyor. Aynı zamanda Devrimin nasıl korunduğunu görebiliyoruz ancak otoriter devlet yapısının eleştirisini de içeriyor. Gerçekten çok keyif alarak okuduğum bir kitaptı. Mısır tarihiyle, toplumu ve sosyolojisiyle ilgilenenlerin seveceği bir roman.
96 syf.
8/10 puan verdi
+ birazcık spoiler:)
Asıl ismiyle El-Karnak 1988 Nobel edebiyat ödülünü almış mükemmel bi kısa roman. Romanın asıl kahramanının ne ismi vardır kitapta ne de özellikleri. Mahfuz o kadar güzel yazmış ki eseri sanki Karnak kafeye siz gidiyor sessiz sakin bir köşede olan bitene müdahale etmeden şahit oluyorsunuz. Ne bir tarafınız var ne de bir propagandanız. Önününüzden hayatınızdan geçiyor insanlar onları dinliyorsunuz. Öyle çalkantılı bir dönemdesiniz ki neyi tutsanız elinizde kalıyor. Zalim olarak bilinenle de konuşuyorsunuz mazlum olarak bilinenle de.. Geçip gidiyor gözünüzün önünden insanlar. Ölüyor kimi kimi kendini kaybediyor. Sonunda iç çekip hayat diyorsunus içinizden. Ödüle layık bir kitap yazmış Mahfuz. Ne bir tarafı var ne de bir politikası.. kimseyi kimseden ayıramıyor ve hayatlarına dahil oluyor. Hayatın birçok kesimini özetliyor bize kitap. Ben kimim ve öteki kim? Biz kimiz ve öteki ne? Ne farkımız var birbirimizden bu bitmek bilmeyen uçurumlar niye. Okuduğum ilk kitabı oldu kendisinin. Yeni tanışacağım her bir yazarı dikkatle okurum. Bu roman kısa ve bir oturuşta bitirilecek bir roman lakin üstüne düşülücekse hâlâ içimizde yaşayan bir roman. Uçurumların ben ve diğerinin kitabı bu kitap. İlk fırsatta diğer kitaplarını da edineceğim.
Karnak Kafe // Necib Mahfuz
"Hürriyetimi sonuna kadar yaşama imkânım vardı, tabiî beraberinde getirdiği ıstırabı ve yalnızlığı da."
"
- Sana en uygun siyasi etiket hangisi?
- Etiketlere LANET olsun!
- Dine karşı da saygılı durduğunu görüyorum
- Doğrudur
- Peki nesin sen o zaman?
- Ben kendim olmak istiyorum, ne fazlası,ne eksiği... "
" Istırap insanı ne kadar zorlarsa zorlasın, insan ıstırabı alt edebiliyor. En şiddetli acı anlarında bile insan yerinden sıçrayıp endişelerini bir umutsuzluk veya güç işareti olarak - her ikisi de tamamıyla geçerlidir- görülebilecek bir kayıtsızlık düzeyinde ifade edebiliyor. "
Necip Mahfuz 1988 yılında Nobel Edebiyat Ödülü almış Mısırlı Müslüman bir yazar. Nobel ödülünü almak için bile ülkesinden hiç ayrılmamış. Yazarın kalemi ile ilk Karnak Kafe kitabını okuyarak tanışmak istedim.
Karnak Kafe ; 1952 devrimi ve Haziran 1967 Savaşı arası anlatıcı-yazar konuşması üzerinden Kurunfula, İsmail el-Şeyh, Zeyneb Diyab ve Halit Safvan ‘nın gözünden, dilinden ve anıları üzerine ilerleyerek anlatılan devrim, dostluk sadakat, ihanet ve aşkı genç bir grup üniversite öğrencisi ile yaşlı kuşak arasındakilerin gözler önüne serilmesine şahit olarak anlatıyor isimsiz anlatıcımız.
Etkileyici!
Hikâye Mısır İsrail Savaşı döneminde geçse de geçmişin pençevari elleri günün şartlarında bir gölge gibi takip etmekte olay örgüsünü. Ki zaten gerçek yaşamda da böyle değil midir? On yıl önce yaşadığımız herhangi bir olayın ya da verdiğimiz bir kararın ilerideki sonuçlarını görebilsek yine yaşamak ister ya da yine karar verme yetisini
92 syf.
10/10 puan verdi
Yazarından okuduğum ikinci eseri. İlk eseri Başkanın Öldürüldüğü Gündü. İki eserin de ortak özelliği Mısırın yakın siyasi tarihinden beslenmesidir. Eser bir kafede oturan yazarın ordaki kişiler üzerinden yaşanan acı olayları anlatmasıdır diyebiliriz. Devrimler daima acılı olmuştur. Savaşlar ve sonrası da.
Yazar mısırın çalkantılı siyasi tarihinden eserini yaratırken özellikle devrim taraftarı olduğu anlaşılıyor. Darbeler ve devrimler, suikastler ve seçimler arasında sıkışıp kalan mısır halkının acılarını profilleştirmiş yazar.
Kısa ve akıcı bir eser olmaktan da öte eser bir gerçeklik panoraması halinde sunulmuş okura. Sosyo-politik bir eser de diyebiliriz.
Aşk, acı, milliyetçilik, savaş ve daha bir çok argüman eserde mevcut. İlk okuduğum esere göre de sanki bu biraz daha romantik.
Gerçekten de necib mahfuz kendi ülkesinin tarihine ayna tutarken, insanların ve toplumun yaşadıklarını gıdım gıdım hissettiriyor insana. Ortadoğunun kanlı tarihinin sadece bir nüshası olan bu kitap, Karnak Kafede oturan kişiler üzerinden yaşanan siyasi olayların ve sonrasının getirdiği vahşet ve acımasızlığını çok güzel getiriyor yazar.
Her devrim önce kendi çocuklarını yer.
Bu cümle kitabı gayet iyi özetliyor. Necib Mahfuz, Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Mısırlı sevdiğim bir yazar. Mahfuz’un kitapları okunduğunda Mısır'ın sosyal, kültürel ve siyasal yapısı hakkında fikir sahibi olmak mümkün çünkü eserleri toplumun bir aynası niteliğinde. Karnak Kafe’de 1952 Devrimi ve 1967
·
Puan vermedi
Mısırlı yazar Necib Mahfuz, Karnak Kafe’de ülkesinin yakın geçmişinde yaşanmış, büyük önem taşıyan iki siyasi olayın ardından gelen baskıcı ve çalkantılı dönemi konu ediyor. 1952 Devrimi’yle 1967’deki Arap-İsrail Savaşı’nı izleyen yıllarda yazılmış roman, devrimin ve savaşın insanların yaşamları ile değerlerini altüst edişini, Kahire’de bir kafede tesadüfen bir araya gelen farklı kişilerin öyküleri üzerinden anlatıyor. Karnak Kafe, Necib Mahfuz’un en eleştirel ve sert romanlarından biri sayılıyor. “Mahfuz, Kahire’nin kahvelerinde oturup sessizce köşesinde çalışan mütevazı bir hikâyeci olmaktan çok uzaktır. Yarım yüzyıldır eserlerinin cefasını, inat ve gururla çekip sıradan zayıflıklara boyun eğmeyi reddetmesi, onun yazarlığının özünü oluşturur.” Edward Said Aslında herkes, kıskançlıkla ve nefretle kendi kendini yiyenler bile, bu coşkuya katılmaya can atıyordu. Kafenin içinde oturan herkesin, aşağılanma, yenilgi veya başarısızlığa dair yüreklerine gömdükleri acı deneyimleri vardı. Dolu bir bardağa duydukları arzu, eski düşmanlarına meydan okumaları için ilham kaynağı oluyordu.