Ceviziçi Tahir mum satmayı sever miydi acaba? Yanıtını kendi de bilmezdi ki; sorularına karşılık aramazdı da zaten. Ama mumlarını severdi. Bazen, bir mum kadar cılız görürdü kendini; bir mum kadar yalnız. Geceleri, kayıp giderdi İstanbul'un avuçlarından; damla damla erirdi düşlerinde. Ve bir mum gibi boğuşurdu karanlıkla; kendine ışık veremeden.