Kırık Rapsodi
Neslihan StamboliEn Eski Kırık Rapsodi Gönderileri
En Eski Kırık Rapsodi kitaplarını, en eski Kırık Rapsodi sözleri ve alıntılarını, en eski Kırık Rapsodi yazarlarını, en eski Kırık Rapsodi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Neden gidiyoruz?"
"Savaştan dolayı Alex.Artik Macarları İtalya'da istemiyorlar."
"Savaş ne demek?"
"Kavga demek kızım. Büyük kavgalar. Ülkelerin kavgası."
..." Ama kavga etmek kötü bir şey." ..." Károly arkadaşlarıyla kavga ettiğinde çok kızıyorsunuz ona.Kavga eden ülkelere kızan büyükleri yok mu?"
Sayfa 25 - Altın kitablar yayıneviKitabı okudu
"Elde edeceğiniz konumunuzu, sorumluluklarınızı yerine ettirmek için degil de, yersiz kibrinizi körüklemek için kullandığınız takdirde sadece gülünç duruma düşmekle kalmaz, aynı zamanda kendinizi kandırarak gerçekten üstün olduğunuza inanmaya başlar ve etrafınizdakilerle birlikte felakete sürüklenirsiniz."
Sayfa 69 - Altın Kitaplari YayıneviKitabı okudu
Bugün sahip olduğunuz maddi ve manevi ayrıcalıklarınızın bir övünç kaynağı olmasına kati surette izin vermemelisiniz. Çünkü aslında övünecek hiçbir şeyiniz yok ama topraklarınıza sahip çıkmak gibi büyük bir sorumluluğunuz var.Asaletiniz, sahip olduğunuz toprakları ve bu topraklarda yaşayan insanları korumanızı, onlara iyi bakmanızı, üretmelerine ve yaşamlarını sürdürebilmelerine yardımcı olmanızı gerektiriyor. Bu mevkiler ve onlar sayesinde elde edeceğiniz ayrıcalıklar güç ve saygınlık gözünüzü boyamasın. Elde edeceğiniz konumunuzu, sorumluluklarınızı yerine getirmek için değil de, yersiz kibrinizi körüklemek için kullandığınız takdirde sadece gülünç duruma düşmek ile kalmaz aynı zamanda kendinizi kandırarak gerçekten üstün olduğunuza inanmaya başlar ve etrafınızdakilerle birlikte felakete sürüklenirsiniz. Asalet sadece bir takım ayrıcalıklar, güç, prestij demek değildir. Bunların beraberinde getirdiği sorumlulukları üstlenmeli siniz. Asalet sorumluluk demektir. Soylu olmak soylu davranışlarda bulunmak zorunluluğunu da beraberinde getirir ve her şeyden önemli soylu biri, başkalarına yardım ettiğinde kati Surette takdir görmeyi veya karşılık almayı beklemez. Yardım eder, çünkü doğru olan ve esaretinin gerektirdiği davranış budur.
Hiyerarşi ve itaat etmeyi gerektiren bir dünyada yaşıyoruz. özünü teslim etmeyi, dayatılanlari kayıtsız şartsız kabul etmeyi gerektiren bir dünya! iç dünyamda ise bütün bunlara ayak direyen bir ateş alev alev yanıyor. Rengarenk bir geleceğe içelim arkadaşlar. Özgürlüğe!
Bilimin uzayın sonsuzluklarina yönelmesi gibi sanat da insanın içindeki sonsuzluğa yönelmeli.
Mutluluğa duyduğu aşkla sığındığı iyimserliği gözlerinde perde indirmişti.
Kendi içinde bir yerlerde kaybettiğin mutluluğu etrafında ararsan, hiçbir zaman bulamazsın. Her yerin, her şehrin, her yazın, her kışın, her insanın bir güzelliği ve hatta eğer görmeyi becerebilirsen sana yol gösterecek çirkinlikleri var.
Bazen nasıl hissediyorum kendimi biliyor musunuz? Bahçede oyun oynarken her şeyi unutup, oyunun heyecanıyla bahçeden fırlayarak evinden uzaklaşan ve sonra hava karardığında bir türlü evinin yolunu bulamayarak gecenin karanlığında yapayalnız kalan küçük bir çocuk gibi. Bana evimin yolunu göstermelisiniz. En azından evimin ve ailemin hala orada olduğunu, onlara ulaşabileceğimi bilmeye ihtiyacım var.
Herkesin hayatı algılama şekli farklı. çünkü hepsinin geçmişte yaşadıkları, taşıdığı yaralar ve bunların yarattığı korkular farklı.
Geçmişin izlerinin seni nasıl etkilediğini görmezden geldikçe, bilinçaltına gömmeye çalıştığın kabuslar en beklenmedik anda sinsice karşına çıkarlar ve yüreğine saldıkları korku tüm kapıları kapatır. Ancak korkularınla yüzleştiğinde bu korkuların nedenlerini su yüzüne çıkartabildiğinde kendini gerçekten tanımaya başlarsın.
Modernlik, mutlaka eskiyi kökünden söküp atmak ve yerine insanlara tüm geçmişlerini unutturacak kişiliksiz ama illa ki yepyeni çirkinlikler mi getirmekti? Eskilere bakmak, onları korumak çağın yeniliklerine ayak uydurmalarını sağlayacak değişiklikler yapmak olmuyor muydu?
Hiç sevmediği "İdare ediver" yöntemiyle yaşamları vasat bir döngüye girmiş dönüp duruyordu.
Yersiz ufacık bir sözcüğün, istenmeyen bir çığı başlatacak bir patlamaya dönüşmesinden korkuyor, ağzını açamıyordu.