Teşekkürler, Selinuntius. Bana nasıl güvenebildin? Bunu düşünmeye dayanamıyorum. Arkadaşlar arasındaki güven, bu dünyada en çok övünülmesi gereken hazine olduğu için mi?
Ne var ki insan hayatı bir cehennemdir ve çok gülen çok ağlar. Bir anlık mutluluk beraberinde onlarca şeytan getirir. İnsanın hayatında 365 gün için de hiçbir endişesinin olmadığı bir gün bile hatta yarım gün bile varsa o insan mutlu insandır.
Japon Edebiyatına başlamışken elimdekileri bitirelim diyorum.
Sıra geldi yeğenimin kitabı görünce, yazarının hayat hikayesini anlatmaya başladığı ve konuşma boyunca seri halde kaç kez Osamu Dazai dediğini saymaktan dinleyemediğim kitaba.
Bu arada gerçek ismi Şuji Tsuşima imiş yeğenim.
Anlattığına göre intihar takıntısı sebebiyle bir çok
Her daim şüphelenilmesi gerektiğini bana öğreten sizlersiniz. İnsan yüreğine güven olmaz. İnsanlar, doğaları gereği birer bencillik yığınıdır. Onlara güvenilemez.
Samimi bir tevazu söz konusu değildi. Yaratıcılıkları yetersizdi. Taklitçilikten ibaretti. İnsan doğasındaki “sevgi” duygusunun esamisi bile okunmuyordu. Caka satıyorlardı ve vakur değillerdi.