Kendi o kadar değil ama sesi adı gibiydi Calliope'nin. Çok güzel. O şarkıya başladı mı kuşlar bile susardı Milos'ta. Ve şimdi belkide akşamları yıldızların altında yan yana oturuyorlardı. Calliope bir vakitler Nasya'nın dilinden düşmeyen o büyülü şarkıyı söylüyordu belki Pidakis'e:
Dalgaların üstünde beyaz köpük olsam
Bir yunus koşsa yanımda, onunla yarışsam,
Bembeyaz bir martı çekip alsa beni denizden
Kanat çırpıp sana uçsam, kollarına konsam.