Kristal Parçası Gönderileri
Kristal Parçası kitaplarını, Kristal Parçası sözleri ve alıntılarını, Kristal Parçası yazarlarını, Kristal Parçası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Issız bir güzelliğe ve ıssız bir hayata sahip bir yerde yaşıyorum. Sürekli ihtiyatlı, uyanık ve formda olmanız gereken bir yerde.
Ben buna cennet diyorum.
Sayfa 14 - İthaki Yayınları, Drizzt Do'urden, Buzyeli VadisiKitabı okudu
Edebi cümle böyle olur
Sanki bu haşin toprakların belini büken iklim cinlerinin demirden iradeleri tatile çıkmış gibiydi.
Sayfa 17
Fakat artık Wulfgar, Bruenor ve cücelerin aslında nasıl olduklarını gördü. İdrak ettiği bu şeyi, çocukluk yıllarını öğrenerek geçirdiği her türlü "gerçekle" kıyaslamalı. Anne babasının ve kabiledeki bütün yaşlıların ona söylediği her şeyin yalan olduğunu kabul etmeli. Kişisel deneyimimlerime dayanarak, bunu hazmetmenin hiç de kolay olmadığını biliyorum. Çünkü bunu yapmak, hayatınızın büyük bir bölümümün yanlış olduğunu itiraf etmek demek. Menzoberranzan'ın kötülüğünü erken yaşta fark ettim, çünkü öğretileri mantığa ve kalbimin sesine ters düşüyordu. Bu yanlışlar acı verecek kadar bariz olsa da, anayurdumdan dışarı attığım ilk birkaç adım hiç de kolay olmadı.
Buzyeli Vadisi barbarlarının hataları, drowların hatalarının yanında neredeyse bir hiç sayılır. Bu yüzden, korkarım, Wulfgar'ın kendi zihninde halkından uzaya doğru atması gereken adımlar çok daha zor olacaktır.
Sayfa 218Kitabı okudu
"Ama bu dünyada asla kabul görmeyeceksin. İnsanların senden hep çekineceğini kesinlikle biliyorsundur."
Drizzt başını sallayarak "Çoğu," diye hemfikir oldu. "Dostum diye adlandırabileceğim çok az kimsem var ama halimden memnunum."
Drow zorlu ve maddi açıdan bomboş bir hayat yaşıyordu fakat Wulfgar'ın tanıdığı herkesten daha zengindi. Drizzt ezici şartlar karşısında bile kendi prensiplerine tutunmuştu. Kendi halkının dünyasını kendi isteğiyle terk etmiş, hiç kabul edilmeyeceği ve takdir görmeyeceği bir dünyada yaşamayı seçmişti.
Sayfa 152Kitabı okudu
"Bu yüzey dünyasına ilk baktığım zamanı hatırlıyorum. O zaman çok daha genç bir elftim, büyük bir akıncı grubunun üyesiydim. Gizli bir mağaradan dışarı çıktık ve küçük bir elf köyüne saldırdık." Hatıraları kafasında bir kez daha canlanınca drow, acıyla yüzünü buruşturdu. "Yoldaşlarım ağaç elfi klanının her bireyini katletti. Her kadını. Her çocuğu."
"Halkım öldürür," diye devam etti Drizzt sertçe. "Acımadan öldürürler. Duygusuzca öldürürler."
Sayfa 151Kitabı okudu
Başkalarını, geleneklerini değiştirmelerini talep edecek kadar iyi anlayabildiğimi asla iddia bile edemem tabii fakat dünyamızda yaşanan değişikliklere aldırış etmeden o örf ve âdetlere sıkı sıkıya bağlı kalmak bana çok ahmakça geliyor.
Drizzt barbarın prensiplerini ortaya döküp onun eğitilmeye değer olup olmadığını anlamasının zamanının geldiğine karar verdi. "Bir kral kişilik ve iman olarak güçlüdür, örnek bir liderdir ve halkının sorunlarına samimiyetle önem verir," diye azarladı. "Sadece en güçlü kendisi olduğu için yöneten bir yabani değildir. Aradaki farkı anlayabilecek kadar bir şeyler öğrendiğini düşünüyorum."
Bruenor, Aegisfang'i geri almış ve dizlerinin üzerine koymuş, elfe hayretle dalgın dalgın bakan Wulfgar'a doğru döndü. "Onun sözlerine kulak ver evlat," diye talimat verdi cüce son bir kez. "Yoksa seni bir akbabanın ağzına sığacak kadar küçük parçalara böler!"
Bir çok açıdan kendi halkı gibi olmadığını biliyordu, ama çoğu zaman onlara kendi inandığından daha çok benzerlik göstereceğinden korkmuştu. Fakat duygusuz olduğu zamanlar çok azdı. Başka birinin ölümüne, drowların çoğunluğu gibi sadece bir eğlence gözüyle bakmıyordu. Buna bir ad veremiyordu çünkü drow lisanında böyle bir şeyi tanımlayan hiçbir söze rastlamamıştı. Ama Drizzt'in sonradan tanıştığı yüzey sakinleri buna "vicdan" diyordu.
"Neden umursadığımı bilemiyorum," diye cevapladı Drizzt dürüstçe. Aklı eski anayurduna gitti. Orada sadakat, yalnızca ortak bir düşman karşısında üstünlük sağlamak için kullanılan bir basamaktı. "Belki de, halkımdan farklı olmaya çalıştığım için umursuyorumdur," dedi, Bruenor ile konuştuğu kadar kendiyle de konuşarak. "Belki de halkımdan farklı olduğum için umursuyorum. Yüzeyde yaşayan ırklara daha fazla benziyor olabilirim... en azından böyle olduğunu ümit ediyorum. Umursuyorum çünkü bir şeyleri umursamam lazım. Sen de pek farklı değilsin, Bruenor Battlehammer. Umursuyoruz, yoksa hayatımız bomboş olur."
Burada bile çoğu tarafından yalnızca müsamaha görüyordu, ama haydut ahbapların dile getirilmeyen birlikteliğinde onu çok az kişi rahatsız ediyordu. Çoğundan daha şanslıydı; ırkının ona bıraktığı mirasın ötesine bakıp gerçek karakterini görebilen birkaç dost bulmuştu.
