Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Küskün Kahvenin Türküsü
Carson McCullersKüskün Kahvenin Türküsü Yorumları ve İncelemeleri
Küskün Kahvenin Türküsü yorumları ve incelemelerini, Küskün Kahvenin Türküsü kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Küskün Kahvenin Türküsü puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.110 üzerinden
Öncelikle benim elimdeki kitap, De Yayınevi tarafından 1967 yılının nisan ayında 1. baskı olarak çıkarılmış bir cep kitabı. Yani şimdilerde satılan Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları kitabı değil.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları'ndaki aynı ismi taşıyan kitap, yazarın 7 öyküsünden oluşan bir eser. Fakat benim elimdeki De Yayınevine ait
Öncelikle okumaya başladığınızda kitabın bir kadın yazara ait olduğunu hemen anlıyorsunuz. Hikayelerinde güçlü kadın tasvirleri buluyorsunuz. Her ne kadar kadın karakterler iyi çizilmişse erkek karakterler o denli silik olmuştur. Kadın rolünün her alanda beliritilmesi ve öne çıkarılması gerektiğine inansak da hikayeleri kuvvetlendirmek adına kadın-erkek karakterlerin denk şekilde yansıtılması fazlasıyla mühimdir.
Bir diğer husus ise yazarın şimdiyi anlatırken aralara serpiştirdiği geçmiş olaylardır. Şimdi ile geçmiş arasında bağlantıları kurmakta zayıflık yaşandığından bu durum kitaptan istemsizce sizi uzaklaştırıyor.
Tanrısal bakış açısıyla yazılan hikayelerin, sonunun okura bırakıldığı hissiyatını fazlasıyla hissetmektesiniz. Çoğu zaman bu durum sizi huzurlu hissettirse de bazen sinir bozucu bir hal alabiliyor.
Son olarak değinilmesi gereken önemli bir karakter var: Miss Amelia. Derin bir sevgi felsefesine sahip olan bu iri yarı, erkeksi hatları olan ve sert bir kadın karakterle karşımıza çıkıyor. Miss Amelia herkes tarafından her ne kadar sert ve korkutucu görünse de aslında içinde filizlenmeyi bekleyen çok değerli sevgi tohumları bulunmakta. Bu tohumlar tam da filizlenecekken tekrar bir ihanete uğraması onu dehşete düşürüyor. Kafasına aldığı darbe aslında onun tenini değil kalbini acıtmıştır.
Her şeyin “sevgiden” geçtiği bir dünya düşünün...
Sevgi denilince ne kadar basit bir kavram olduğunu görüyoruz değil mi? Aslında öyle değil(miş). Bu yapıtı okumasaydım ben de öyle sanacaktım.
Kitabın arka sayfasında da yazdığı gibi;
“Bir seven vardır, bir de sevilen. Ama bunlar başka başka beldelerin insanlarıdır. Sevilen çoğu zaman sevenin içinde uzun zamandır saklı duran sevgi için yalnızca bir uyarıcıdır... En sıradan birisi çoşkun, ateşli ve bataklıktaki zehirli zambaklar kadar güzel bir sevginin nesnesi olabilir...”
Carson McCullers genelde sevgi temalı romanlar yazmış, insanın yalnızlığını ortaya koymak istemiş bir bakıma da. Dolayısıyla sevdikçe yalnızlaşıyoruz ve o da bunu göstermek istemiş.
Benim en beğendiğim bölümleri de Küskün Kahvenin Türküsü ve Bir Ağaç, Bir Taş, Bir Bulut oldu. Kitapta da bahsedildiği gibi, insanın yanlış sevmesinden dolayı acı çektiği söyleniyor. Birini sevmek bu “sevgi” kavramının son aşaması. İnsan önce bir ağacı, bir taşı ve bir bulutu sevmeliymiş, daha sonrasında yavaş yavaş insanları ve birini sevmeliymiş.
Peki insanlar sevgisiz, sevgiye aç olunca veya sevgiyi bilmeyince ne oluyor?
Günümüzde de olduğu gibi, yaşadığımız evreni sevemiyor, hiçbir şeye şükran duyamıyoruz. Bir taşı severek tüm dünyayı sevmeye devam edebiliriz belki.
Bana göre sevginin ilk aşaması ise kişinin kendisini sevmesi. Kendisini sevmeyen bir insan, bırakın bir insanı sevmeyi, bir taşı bile sevemez.
Sevginin dünyayı güzelleştirmesi umuduyla...
Kitaba başlarken bütün bir kitap olduğunu düşünerek başlamıştım aslında ama öyle değilmiş. Hem 1. hikaye olan hem de kitaba ismini veren Küskün Kahvenin Türküsü bölümü bitip de 2. hikaye başlayınca biraz hayal kırıklığına uğramadım değil çünkü böyle parça parça kitapları pek sevmiyorum ve 1. hikayede çok güzel ilerliyordu. Genel olarak güzel bir kitaptı, okurken keyif aldım. Özellikle son hikaye olan Bir Ağaç, Bir Taş, Bir Bulut'ta.
Kitabın ismini aldığı bu uzun öyküde Mccullers öyküsünün ilk cümlesiyle, Terimin tam anlamıyla yeraltı edebiyatına giriş yapıyor. Öyle ki “kasaba iç sıkıcıdır” cümlesiyle başlayan ve devam eden sayfalarda öyle bir kasvetli hava çiziliyor ki şahsım ilk iki sayfayı okuduktan sonra bir dinlenme ihtiyacı hissetti.
Burada bahsedilen karakterlerde bir aşk arayışından çok toplumun belirli uzak karakterlerinin (spoiler) kambur, baş karakter ve kocası- sevgi ihtiyacından doğan bir üçleme -trium- söz konusu. Nitekim kambur, hem bu özelliğiyle hem de çirkin olmasıyla fiziksel olarak toplumun dışında bir karakter olarak resmedilmiş, baş karakter, yine fiziksel anlamında 182 cm boyuyla kaslı ve yapılı bir kadın olmasıyla düşünülen ortalama bir kadın ölçülerinin dışında kalmasıyla resmedilmiş bunun yanında manevi olarak da insanlarla ilişkisinin minimum tutan bir görüntü sergilemiş, kocası ise, tam tersine fiziksel olarak mükemmel bir görünüşte olup psikolojik ve manevi özellikler bakımından toplumun dışına itilmiştir.
Burada baktığınızda karakterler açısından bir karşıtlık, ayrıklık -dichotomy- beliriyor. Bu yönüyle mccullers hiç bir insanın tam anlamıyla mükemmel olamayacağını bizlere anlatmak istiyor sanki, nitekim dünyada iyi ya da kötü şeyler yoktur, olaylara verdiğimiz anlamlara göre her şey değer kazanır düşüncesinin vurgulandığını görüyoruz.
157 syf.
8/10 puan verdi
Kitaba adını veren "Küskün Kahvenin Türküsü", kitabın içindeki yedi öyküden ilki. Kitabın yarısını kaplayan bu uzun öykü; tüm kitabı oluşturan bir roman olsaydı da merakla, heyecanla okunurdu gibi geldi bana. Kişi tasvirleri çok iyiydi, hepsi gözümde canlandı. Olay da oldukça merak uyandırıcıydı, yazarın okuru o kasabada gezindirmesi ve okurla konuşur gibi yazdığı satırların insanı öykünün içine çekmesi kaçınılmaz oluyor.
"Harika Çocuk" ve "Madame Zilensky ile Finlandiya Kralı" öyküsünde yazarın müzik bilgisine güvenip, müzikle iç içe geçmiş öykülerin tadına varıyorsunuz. İkisi de insan psikolojisiyle yakından ilgili iki öyküydü. Kısa, merak uyandırıcı ve belirsiz sonlar.
Belirsiz sonlar öykülerin hepsinde var aslında, tadı damakta bırakan cinsten. Keşke biraz daha devam etseydi diyorsunuz her öyküde, çünkü okuru anında kendine bağlayan karakterler var. "Jokey" öyküsü fazla kısa kaldı. "Konuk" da oldukça sarsıcıydı.
"Bir Aile Sorunu" en beğendiğim öykü olabilir. Baba-çocuk ilişkisini ve aralarındaki sevgiyi çok güzel işlemiş. Hayran kaldım. Fakat son öykü olan "Bir Ağaç, Bir Taş, Bir Bulut" öyküsünde verilen 'sevgi' üzerine birçok mesaj, iki öykü arasında kararsız kalmama neden oldu.
Son olarak söyleyebilirim ki hepsi birbirinden güzel, dinlendirici öykülerdi. Böyle güzel kaleme sahip bir yazarla tanıştığım için mutluluk duydum.
Herkese merhaba,bugün okuyup bitirdiğim bir kitaptan söz etmek istiyorum.Küskün Kahvenin Türküsü.Carson McCullers’in 1917 senesinde doğduğu ve 23 yaşında bu hikayeleri yazdığı düşünülünce,ve bu hikayeleri 1940 senesinde tamamladığını öğrenince okuma şevkim daha da arttı diyebilirim.Hikayeler oldukça sürükleyici, döneminden ve yaşından bağımsızlar.Mutlaka size ulaşıp kendilerini sevdiriyorlar.Yazar özene bezene yazdığı her karakteri, her hikayesi çocuğu ile gurur duyan,güven ve samimiyet ile size uğurluyor sanki.O kadar çok içten bir dille yazılmış ki; çok sevmeye çalışıp bir türlü sevemediğim hikaye türü nesiri sevdirip, hiç bitmese bir tane daha olsa da okusam dediğim ağzımda çok güzel tad bıraktı.Amerikan gotik akımının groteske evrildiğini göstermesi bakımından son derece mühim bir eser.Psikolojik ve fiziksel anormaliteler ihtiva eden insanlar arasında bir lider arayışı hikayesi.Yapılandan çok, yıkılanı izlemekten hoşlanan amerikan taşrasının hikayesi aynı zamanda.Doğal olmayan, gülünç, acayip ve ekstravagan iken, sağlıklı olan bütünlüklü, armonik, barışçıl, dengeli ve ölçülüdür.Bu kitapta sağlıksız bir topluluğun bütün hüzünlerinin en edebi ve marifetli bir biçimde tasvir edildiğini görürüz.
Kitaptan biraz bahsetmem gerekirse; üç kişi arasnda geçen çok hüzünlü bir aşk hikayesi. bazı cümleler o kadar güzeldir ki dönüp dönüp tekrar tekrar okursunuz, cümleyi terkedemez hikayeye zor devam edersiniz.
Mutlaka okumanızı tavsiye ederim
Yazar, etkileyici betimlemeleriyle "Sevgi" temalı 7 öykü kaleme almış. Öykülerin her birinde 'Sevgi' yi farklı bakış açılarıyla anlatmış. Öykülerin çoğunun sonu belirsiz, ucu açık. Kitapta en sevdiğim öykü, son öykü olan "Bir Ağaç, Bir Taş, Bir Bulut" oldu. Sonu biraz daha belirgin bitişe sahip olan bu öyküde 'Sevgi' bir bilimdi.
-Evlat sevmeye nereden başlamalı biliyor musun?
'' Bir ağaçtan, bir taştan, bir buluttan.''
Birbirinden ilginç ve bir o kadar da sıradan görünen öyküler kitabı Küskün Kahvenin Türküsü. Öykülerin merkezinde 'Sevgi' var. Bu merkezdeki karakterler gayet insani bir sakinlikle diğer temel ögelerden olan 'yalnızlık' ile iç içedirler. Sevgiyi tatmaları, yaşadıkları yalnızlıkla bir acının sakinliğini doğuruyor kitapta. Acele etmiyor yazar. Özellikle de kitaba adını veren öyküde her adım işleniyor.
Bir diğer temel öge de 'Müzik'. Müziği her öyküye yerleştiriyor yazar ve öyküler arası farklılığı keskin yaşasak da fonda hep bir müziğin çaldığını hissediyoruz. Bu da sanki tek bir mekan duygusu veriyor. Oysa şehirler, ülkeler dolaştırıyor yazar.
Yalnızlığın getirdiği pek de bariz olmayan acıyı yaşatana kadar yazar bize bir karakter dünyası sunuyor ve kimi yerlerde bir heyecanımsı anlar doğuruyor. Karakterlerin durulma sıralarında ise her şey gitmekle son buluyor: Sevilen gidiyor, seven gidiyor, yaşam gidiyor...