"EV ÖYLE KUDRETLİ BİR KELİMEYDİ Kİ ANLAMLARINI BULMAK İÇİN YAŞAMAK GEREKİRDİ EV; ANILARINI PAYLAŞTIĞIN KÜÇÜK BİR HATIRA DEFTERİYDİ . EV; ÖYLE EV YALNIZ OLDUĞUNDA GİTTİĞİN TEK SIĞINAKTI EV ; YORULDUĞUNDA KEMİKLERİNİ DİNLENDİRDİĞİN DAYANAKTI EV; GÜLÜMSEDİĞİNDE, AĞLADIĞINDA ,HAYKIRDIĞINDA ETRAFTA KOCA YANKILAR UYANDIRACAK KÜÇÜK KUTUYDU ÇOĞU ZAMAN EV ; KALBİNİ BİR TAŞIN İÇİNE HAPSETTİĞİN ESAS YERDİ HER NE OLURSA OLSUN SADECE YATAĞINI YAPTIĞIN , BAŞINI YASTIĞIN ALTINA KOYDUĞUN YER DEĞİLDİ"...
"Ya sen bana yürüyor musun?"
Çenen çekilsin Nisa, bir sus artık! Ağzımdan çıkanlara ben bile inanamazken bulunduğum durumdan bir an önce kurtulmam gerekiyordu. Saçmalıyordum ve saçmaladıkça her şeyin içine ediyordum.
"Yürümek ne kelime? Uçuyorum."
"Çiftlikte beraber izlediğimiz filmin adı neydi?"
Sorusu karşısında ağzım bir karış açılırken,o geceyi hâlâ hatırlıyor olması beni şaşırtmıştı.
"İzleyemediğimiz," diye mırıldanırken yüzünün kızardığını hayal ettim. "Aşka Yükseliş," diyerek filmin adını söyledim. Bu gece onu izleyecektim.
"Teşekkür ederim."
"Onu izleyeceksin, değil mi?"
Soruma hemen cevap vermedi. Bu da filmi izleyeceğinin başka bir kanıtıydı.
"Sonunda ağlama, olur mu?"
Filmin sonunu bildiğim için bunu özellikle söyleme gereği duydum.
"Denerim."
Sesinin buruk çıkmasından dolayı ağlayacağından da emin olmuştum artık. Onu daha fazla rahatsız etmek istemiyordum. Sesini duymuştum. Onunla konuşmuştum ve bu şimdilik benim için yeterliydi. "İyi geceler Kutup Yıldızı."
Son cümleyi söylediğimde ondan bir karşılık geleceğini beklemiyordum ama beni yine şaşırttı. "İyi geceler Kedi Yavrusu."
"Görüyor musun Kutup Yıldızı? Kader bizi hep yan yana getiriyor."
'İçimden her ne kadar, iki deli bir araya gelmemeliydik, diye geçirsem de dikkatimi çeken asıl şey bana sesleniş şekliydi.'
"Ya sen bana yürüyor musun?"
Çenen çekilsin Nisa, bir sus artık! Ağzımdan çıkanlara ben bile inanamazken bulunduğum durumdan bir an önce kurtulmam gerekiyordu. Saçmalıyordum ve saçmaladıkça her şeyin içine ediyordum.
"Yürümek ne kelime? Uçuyorum."