"Ah, bu kinden, nefretten kudurmuş insanlar!"
Locarno Dilencisi kitabı Alman yazar Heinrich von Kleist'in sekiz hikayesinden oluşuyor. Hikayelerin gerek Fransa, gerek İsviçre gerek Almanya veya İtalya'da geçiyor. Bu açıdan beni şaşırtan bir yazar oldu.
Hikayelerinde yer yer kadın karakterlerin haksızlığa uğradığını okuyoruz. Siyahi beyaz kavgasında tersten bir bakış ile bu defa siyahilerin beyazları öldürdüğü coğrafyaya gidiyoruz. İntikam isteyen siyahilerin haksız yere öldürmeye çalıştıkları kişileri okuyoruz. Deprem anında birlikte hareket eden insanlar varken daha sonra toplumsal bir ahlaki olayda da yine birlikte olup kötü sonuçlara sebebiyet verdiklerini okuyoruz. Yönetime gelebilmek için iftiralar ile başkalarını karalayan kişilerin hikayesini ve kendini temize çıkarmaya çalışan bir kadının hikayesini okuyoruz. Kiliseyi yerle bir etmeye giden dört kardeşin müzik sayesinde yüzde yüz değişimini okuyoruz. Kukla sanatı üzerine kısa bir hiakye ve kitabın en kısa hikayesi olarak da kitaba ismini veren Locarno Dilencisi'nde haksız yere ölen bir dilencinin ruhunun aldığı öcü okuyoruz.
Genel olarak akıcı bir kitaptı. Ama mutlaka okunması gerekir mi bilemedim. Kontlar, Markiler, Düşesler, İmparator, Şövalye dolu hikayeler. Kimi zaman öç kimi zaman da haksızlığa karşı çabalama, yer yer zalimlikler bulunan hikayeler. Ortalama olarak değerlendirdiğim bir kitap oldu.
Kendileriyle Savaşanlar kitabıyla oldu. Biyografisini önce okumanın daha iyi olduğunu düşünüyorum.
Fazla derin hikayeler olmamasına rağmen döneme ayna tuttuğu için değerli buluyorum. Kısa kısa hikayeler, akıcı bir dil. Fazla dikkat gerektirmeden okunabilecek bir kitap.