Aklı başında bir dostu Merck, tanırsınız 'Calavigo'ya 'zırva' demiştir ve o kendi bu kanaatten pek farklı laf etmemiştir, çünkü bu eser hakkında hep der ki:'Her şeyin fevkalade olması gerekmez ya!' Şimdi bu tevazu mu yoksa ne?
Mana- hayatın bir ürünü - ki hayat da onun içinde ancak, hakikaten yaşar. Bunlar birbirine muhtaçtır. Biri ötekinden geçinir. zararı yok, bırak düşünce, yaşama sevinci karşısında olduğundan daha iyi sansın, önemli olan sevinçtir ve kendinden hoşlanmak, onu şiire dönüştürür. Şüphesiz , kaygı olmalı sevincin yanında, yani doğru için kaygı. Zaten düşüncede hayatın tasasıdır. Yani doğru, tasanın ve hayatın oğlu imiş.Anacığımın şen tabiatı... bütün ciddiyet, ölümden alır kaynağını, ölüme saygıdır. Ölümün dehşeti, bu, fikrin yılgınlığıdır- hayat pes ettiği için. Çaresizlik, hepimizi batırır. Çaresizliği de say! O senin son düşüncen olacaktır.