Kitap 22 öyküden oluşuyor. Öykülerin 13'ü kentte, 8'i adada, 1'i köyde geçiyor.
Kitap adının hakkını veriyor. İnsanların sıradan yaşamlarını, çaresizliklerini, itilmişliklerini, sevinçlerini ve acılarını ön plana çıkarmaya çalışıyor.
Sait Faik, duygularını aktarırken bazen sert bir dille karşımızdayken bazen de yumuşak bir dil kullanıyor.
Orhan Veli, Mahalle Kahvesi kitabının tanıtımı için, arkadaşlarıyla birlikte yayımlamaya başladığı bir fikir-sanat gazetesi olan Yaprak'a bir yazı yazar. Sait Faik'i eleştirenlerin onun savruk olmasından şikayet ettiğini söyler ve şöyle devam eder, "O savrukluğu Sait'te zaman zaman ben de görüyorum. Bir cümlesini anlayabilmek için uzun uzun düşündüğüm oluyor."
Orhan Veli'nin de dediği gibi bazı cümleler savruk, anlaşılması güç, düşündürücü ifadeler kullanılarak kaleme alınmış. Fakat kitabın sürükleyiciliği, konularının halka hitap etmesi, bizden içimizden birinin "Evet, doğru söylüyor. Hak veriyorum." diye diye okuduğumuz bazı satırlar duygularımızın dışavurumunu yansıtıyor.
Bolca altını çizebileceğiniz, mutlaka kendinizden bir şeyler bulabileceğiniz bir eser.
