“Bir şeyi değerlendirebilmek için onu belli bir mesafede tutmak gerekir; bu tutum sempatiyle örtüşür, ancak empatiyle değil.” diye yazmış Eagleton #edebiyatnasılokunur kitabında ve ben Malina’ya mesafemi kaybettim.
.
#malina savaş sonrası dönemde bireyin iç dünyasına yönelen romanlardan biri. İlk başta klasikleşmiş bir varoluş anlatısı okuyacağımı düşünmüştüm ama Malina yokoluş anlatısı. Kadın anlatıcının Malina ve İvan ile ilişkileri üzerinden insanın insana karşı iç dünyasında verdiği savaş anlatılıyor diyeyim kısaca.
#ahmetcemal in spoiler içermeyen okuru bilgilendiren güzel bir önsözü var. Ve Bachmann’ın hayatı ve Paul Celan ilişkisiyle ilgili Alper Hasanoğlu’nun İnsanokur ve Radikal’de yayınlanan ‘Faşizm iki insan arasındaki ilişkide başlar’ yazısını da tavsiye ederim. Malina fazlasıyla otobiyografik öge barındırıyor. Ayrıca Bachmann’ın ölümü ve anlatıda sürekli karşımıza çıkan uyku hapı-yangın vurgusudaki benzerlik de ilginçti.
.
Kitap üç bölümden oluşuyor;
Trajikliği ince bir mizahla verdiği çok güldüğüm birinci bölüm,
Cinnet’in eşiğinde yazılmış, soluksuz okuduğum ikinci bölüm,
Ve anlatıcının zihninde savrulup kendime(!) çarptığım üçüncü bölüm.
“Öldürücü sözcükler, öldürücü bakışlar vardır, kimse ayrımsamaz, herkes dış görünüşe, alacalı bir betimlemeye saplanıp kalır.”
Malina’nın senaryosunu Elfriede Jelinek’in yazdığı filmi de var. Jelinek’i çok severim , Aşık Kadınlar’da çarpıcı bir roman.
Malina hakkında size söyleyebileceklerim bu kadar, gerisi benim kitap özelim:)
Tavsiye dememe gerek yok diye düşünüyorum:)
Ingeborg Bachmann (1926-1973) en önemli Avusturyalı kadın yazarlarından, felsefe, psikoloji ve Alman filolojisi üzerine çalışmlarını yoğunlaştırmış ve ikinci dünya savaşının etkilerinin fazlasıyla yaşamış biri. Çevirmenimiz 
Ahmet Cemal önsözünde "Duyarlığı dilin en uç sınırlarına dek genişleyen bir proto-feminist
