Hiçbir yerde değilmiş gibiydi,hiçbir şeye de sahip değildi,bir hiçti yani:Hiçbir şeyden söz edemezdi," O halde susmakmaktan başka çarem yok," diye düşündü.
Bir şeyler çürüyüp gidiyor,"diye düşündü.Halledilmesi gereken o kadar çok şey var ki.Ve başıboş dolaşan bir sürü insan.Bu iki olayın birbirini denkleştirmesi gerekiyordu,ama olmuyordu bir türlü.
İnsanlar kendilerini biraz fazla ciddiye alırlar.Aslında ne davranışlarımızın ne de dünyanın öyle pek bir ağırlığı vardır.Hafif,dayanıksız bir dünya bu işte.