“Gözlerini kapatıp her zamanki gibi huzurla, kesintisiz bir şekilde sekiz saat boyunca uyudu. Huzursuzluğu yoktu. Ne uyku pozisyonunu değiştiriyor, ne de rüya görüyordu. Uyku bir unutma haliydi onun için ve uyandığı her gün üzüntüyle açıyordu gözlerini. Hayat onu kaygılandırıyor, bunaltıyor, zaman ona eziyet ediyordu. “