İki düş görerek önemli dinsel görevler üstlendiğini söyleyen Said-i Kürdi, kendi anlatımına göre ilk kerametini de Bitlis yolunda göstermiş: Elleri kelepçelidir. Abdest almak istemiş. Bileklerindeki kelepçe kendiliğinden açılmış. Bunun nasıl olduğunu soranlara "Olsa olsa namazın kerametidir" diye açıklamış.
Oysa Said-i Kürdi kendinde keramet görmediğini yıllar sonra yazdırdığı kitaplarında yineleyecektir. Prof. Şerif Mardin de onu, "Said Nursi bu konuda hiç tavizkar değildi: Kendisine keramet sahibi kişi rolü verilmesini reddetti" diyerek destekleyecektir.
Şahiner ve Şerif Mardin’e göre bu eğitim, üç ay sürer ve Said-i Kürdi, “şeyhinden icazet” alarak “mezun” olur. Her iki yazar da, bu mezun olunan okulun niteliğini açıklamıyor. Said-i Kürdi'nin kendi ağzından yazılan öz yaşam öyküsünde, "20 yıllık eğitimi üç ayda tamamladığı" belirtilmektedir.
Said-i Kürdi'nin ardılları “Nursi” adının “Nur” ayetlerinden geldiği izlenimini
uydurma çabasındadırlar. Oysa nasıl “Kürdi” onun kökenini belirtiyor ve bir san olarak
kullanılıyorsa, “Nursi” de onun “Nurs” köyünden Said olduğunu belirtmektedir. 'Said-i Nursi'
Türkçesiyle “Nurslu Said”dir.
Onun yazdırdığı kitaplara da, “Nur Risaleleri” yani “Nur kitapları” denmesinden
esinlenerek, “Nursi” adı verildiği inancını yaymaktadırlar. Oysa Malmisanij, “Nursi” adının
ya da sıfatının, daha “Nur kitapları” yazılmadan, Said-i Kürdi tarafından yazılarının altına
imza olarak konulduğunu “Asarı Bediiye, s.397”den aktarıyor.
Ardıllarından çoğunun, Kur'an ayetlerine dayanarak işi kutsallığa vardırdıkları
görülüyor. Basılı ciddi belgelere göre onun köyü, Bitlis'in Hizan ilçesinin Sağınlı (Uçum)
bucağına bağlıdır. Özgün adıysa 'Nors'dur.
Said-i Kürdi'nin hayatını abartarak yazan Prof. Şerif Mardin, Cemal Kutay ve Necmeddin Şahiner, onun Van Valisi İşkodralı Tahir Paşa'nın yanında görev aldığını ve ona danışmanlık yaptığını belirtiyorlar.60
Şahiner danışmanlığa yeni bir biçim ekliyor ve onun 80-90 kitabı üç ayda ezberden anlattığını; Vali Tahir Paşa'nın da onu kapı aralığından dinlemiş oluyor.61
Yazarlara göre, 1894 yılı Said-i Kürdi için renkli bir yıldır. Van'dan ne zaman ve niçin ayrıldığı belirtilmez. Kendisi “Bitlis Valisi Ömer Paşa bana köşkünü, bin altın para ve kızını vermek istedi. Ben yine bu keyfimi (giyimimi) onlara değişmedim” diyerek kendine özgü giyimini öne çıkarır.