Süleyman Nazif (29 Ocak 1870, Diyarbakır – 4 Ocak 1927, İstanbul), Osmanlı İmparatorluğu ve erken Cumhuriyet döneminin Türk aydın, şair, yazarı ve devlet adamıdır.
Gördügü özel ögrenimle Farsça, Arapça ve Fransızca öğrendi. Diyarbakır Vilayet Matbaası Müdürlügü ve Diyarbakır Gazetesinin baş yazarlığını yaptı. II. Abdulhamit yönetiminden kaçti. Paris´e gitti ve orada Mesveret gazetesini çikardı. Yurda dönüsünde 12 yıl Bursa´da zorunlu oturma cezasına çaptırıldı.
Mesrutiyet´ten sonra Basra, Kastamonu, Musul, Trabzon ve Bagdat valiliklerinde bulundu. 1915´te İstanbul´a yerleşerek Halk,Ileri,Hadisat gazetelerinde yazdı ;Halk´ın bas yazarlıgını yapti. Istanbul´un isgalini protesto amacıyla yazdıgı "Kara Bir Gün" yazısı ve aynı yönde verdigi konferanslar nedeniyle Malta´ya sürüldü.1922 de yeniden İstanbul´a yerlesti. Yasaminin sonuna değin burada kaldı. Resimli Gazetede çalıstı. Süleyman Nazif´in hayati 1894-1895´de Diyarbekir Vilayeti Salnamesi´ni hazırlaması ile baslar.1898 de Servet´i Fünun´da siirleri yayinlandi. Mesrutiyet Döneminde yazdıgı tarih,elestiri, anı türündeki yazılarıyla basarı kazandı..