Melankoli
Serol TeberMelankoli Gönderileri
Melankoli kitaplarını, Melankoli sözleri ve alıntılarını, Melankoli yazarlarını, Melankoli yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Melankoliden Depresyona
Melankoliklerde içsel, biyolojik-ruhsal vital bir yavaşlamadan söz edilir. Buradaki içsel, vital yavaşlama biyoloji-psikoloji arası bir kavramdır.
Melankolik insan, vital yavaşlama içinde, özbenliğindeki saf yaşantı akışının gerçek dünya zamanı karşısında yavaşladığını söyler.
Bu koşullarda saf benliğin, dünyasal-reel zamanın normal akışını sezinlediği, fakat kendi öz zamanın, dış dünyanın bu zaman akışına uymadığı ve bundan büyük acılar, korkular duyumsadığı gözlenir.
Geçmiş zaman geçmek bilmemekte, şimdiki zamana yapışmaktadır. Melankolik insan, geçmiş zamanın ve anıların etkisinden bir türlü kurtulamamaktadır.
Sayfa 255Kitabı okudu
Melankoliden Depresyona
Jaspers, ruhbilimleri kapsamı içinde sağlıklı ya da hasta insan ayrımı yapmanın son derece zor olduğunu vurgular ve Nietzsche'nin kendine özgü biçimiyle söylediği, "sağlıklı insan yoktur" sözlerini anımsatır.
Sayfa 252Kitabı okudu
Melankoliden Depresyona
Kierkegaard, insanın bütünlükte değil ayrılıkta ortaya çıkabileceğini. İnsanın başkalarından ayrı olabildiği ölçüde varolabileceğini; bir insanın varlığının ancak başka insanlarla, başka şeylerle olan sınırlarını -ayrıcalıklarını- belli ettiği ölçüde belirginleşebileceğini vurgulamıştır.
Sayfa 246Kitabı okudu
Melankoli üzerine ilk kapsamlı tıbbi araştırmaları günümüzden 2400 yıl kadar önce, Antik Çağ Kos Adası Tıp Okulu'ndan Hippokrat yapmıştır.
Bu ruhsal duruma melankoli adı yine Hippokrat tarafından konulmuştur.
Sayfa 10Kitabı okudu
Dostoyevski, Yeraltından Notlar romanında birey insanın "canlı yaşamının" durumunun kahramanca söylemlerde anlatılanlardan çok farklı olduğunu sergilemiştir.
Sayfa 244Kitabı okudu
Melankoliden Depresyona
İçinde yaşanılan dünyadan edinilen izlenimlerin her insanda farklı görüngüler (fenomenler) dizisi, görüngüler dünyası oluşturduğu ve bu dünyanın her insanda ayrı ayrı olduğu; bu görüngüler dünyasının, dışarıdan bakan en iyi niyetli psikiyatrlar tarafından bile bilinmesinin pek kolay olamayacağı; bunların ancak o insanın kendisi tarafından bilinebileceği ve anlatılabileceği görüşü ağırlık kazanmıştır.
Bu yaklaşım varoluşsal-fenomenolojik (ontolojik) ruhbilimlere gereksinimi gündeme getirmiştir.
Sayfa 243Kitabı okudu