Artık kitaplara arka arkaya 1 puan vermekten bıktım ve bu bıkkınlık kitap hakkında şuraya iki satır neden sevmediğimi yazmamı bile engelliyor.
Noemi, kuzeni Catalina'dan şüpheli bir mektup aldığını söyleyen babasının endişeye kapılması üzerine pek gönüllü olmasa da, istediği eğitimi alacağını öğrenince, aldığı bu sözle kuzeninin yanına gidiyor.
Bu kadar sıkıcı ve durgun bir kitap beklemiyordum. Catalina'nın ölüden farksız olmasının nedeni, evin garipliği o duvarların ardında olan şeyin gizemi falan hep son 50 sayfaya sığdırılmıştı. O son 50 sayfaya evin sırrını, o laneti yayacağına saçma sapan rüya sandığımız ama rüya olmaya sahneleri azaltıp biraz gerçek olay okuyabilirdik. Francis'in pasif kalması, Virgil, babası, yüzyıllardır süregelen o saçmalık... Ne okudum ben... Cidden. Bu kadar büyütülen kitap bu muydu?