Hekimoğlu İsmail'in şuana kadar Minyeli Abdullah da dahil üç romanını okumak nasip oldu. Ve her birinde ayrı bir lezzet aldım.
Yazarın romanlarında kullandığı şöyle bir üslubu var: Bir yandan romandaki olay akışını devam ettirirken diğer yandan deneme tarzında okuyucuya düşündürücü, yararlı bilgiler vermek. Minyeli Abdullah eserinin ilk giriş kısmını okuyunca, yazarın neden böyle bir üslubu takındığını anlaşılıyor.
İslami yaşantının hükumet tarafından zorla durdurulmaya çalışıldığı dönemlerde basılmış bu eser. İlk başta eserin roman oluşundan dolayı İslamî kesim bir tereddüt etsede, içerikle hemhal olunca dönemine büyük bir ses getirmiş eser. Diyeceksiniz ki 'hükumet neden bu eserin basılmasına karşı çıkmamış?'. Şöyle ki hükumet 'bu romandır, kurgudur' diyip çok kâle almamış. Sonra bazı mahkeme, hapishane olayları yaşanmış ama ilk safhada yazarın kullandığı taktik çok işe yaramış.
Gelelim Minyeli Abdullah karakterine ❤ Olaylar genel itibariyle Mısır'da geçiyor (Yazarın Türkiye'yi değil de Mısır'ı seçmesinin dahi ayrı bir sebebi var ❤). İslam'ı yaşatmaya çalışan, Allah'tan yeni bir diriliş niyazında bulunan Minyeli Abdullah'ı uzun uzun anlatmayacağım size. Sadece kitaptan şu kısmı eklemek isterim:
(İslami bir sohbetin ardından -ikinci konuşmacı Abdullah-)
-Teşekkür ederim efendim, bizi tenvir buyurdunuz.
-Bilakis, biz teşekkür ederiz. Çünkü siz sormasaydınız, dinlemeseydiniz, biz işe yaramayacaktır!..
