Kayıp zamanın izinde serisinin yazarı kibar, çekici, gereğinden fazla tutkulu ve naif Marcel Proust. Céleste ise onun sadık hizmetkârı, annesi, kardeşi, arkadaşı her şeyi olmuş. Eserini yazarken de çok yardımı dokunmuş ve ondan izler taşıyor. 1913 yılından ölümüne kadar 9 yıllık süreçte, Proust’a dair aklında ne varsa, ne biliyorsa ve yaşadıysa hepsini aktarmaya çalışmış.
Proust’un annesinin yerine koyduğu, hayatının son yıllarında ve eserini yazarken her anında yanında olan ve her isteğini yerine getiren Céleste. Aralarındaki bağ muhteşemmiş. Sanki Proust’un yanındaymışçasına okudum tüm kitabı. Kahvesini nasıl içtiğini, ne zaman uyuduğunu, nasıl yazdığını, sohbetini...
Bence Kayıp Zamanın İzinde serisini okuduktan sonra okunmalı. Çünkü öyle güzel detaylar var ki, bunları eserini bilerek okumak daha verimli olacaktır.
