En küçük çiçeklere bile takılıyorsa gözüm
Eğilip yere ilk kez gibi bakıyorsam
Koparamıyorsam senin için bile
Bir çocuk başını okşar gibi avuçluyorsam fesleğenleri
Biliyorum şimdi
senden ötürü
Yolların karıştığı yerde
Birdenbire
Bardaktan boşalırcasına
Yağdın yüreğime
Toprağın ve benim
yüreğimiz kabarık
Toprak güneşi düşünüyor ben
Ne güzel düşünüyorum seni bilsen
Beş güldüler belki
Biri gözlerime duruyordu
İkisi iki omuzumda
Biri göğsümde
Ayaklarımda biri durmadan
Akıyordum ırmakcasına
Beni bunlar acıtmıyordu dost
Onlar oldum olası güldüler
Ben kekik kokuyordum
Dağlarım kadar