"Kuşkusuz hiçbir hırsız dürüst değildir." diyor Dostoyevski. Dürüst olan doğru insandır. Çoğu kez hepimiz hata yapabiliriz, şüphesiz hiçbir kul hatasız değildir. Önemli olan yapmış olduğumuz hatanın farkına varmamız ve ardından düzeltmemiz için çaba sarfetmemizdir.
Kitabımızda fakir- yoksul, zavallı, ezik, yaşamını insanların emekleri üzerinden geçiren bir adamın yapmış olduğu hırsızlık yüzünden vicdanının rahat etmemesi üzerine yazılmıştır. Hırsızlık düpedüz sadece bir malı çalıp değil, çoğu kez de insanın maneviyatını çalmaktır. Çalınan mal kim bilir nasıl mücadeleler sonucunda elde edilmiş, nasıl bir değere sahip, hiç bilmeden alıp gitmek oldukça inciticidir. Kitabımızdaki zavallı adam suçunu itiraf etmiş ve üzerinde olan montu, çalmış olduğu eşyaya karşılık olarak vermiştir...
