Eski nesneler günlük yaşamdan kaçma olanağı sağlarken, en somut kaçış biçiminin zamansal kaçış ve en etkileyici kaçış örneğininse kişinin kendi çocukluğuna geri dönüşü olduğu söylenebilir.
"geri kalmış" insan teknolojik nesnenin gücünü fetişleştirirken, teknolojiyi üreten "uygar" insan mitolojik nesnenin köken ve otantikliğini fetişleştirmektedir.
Eşyalar, davranışların düzenli bir şekilde ve sırasıyla yinelenmesini sağlayacak şekilde belli bir eksen etrafına yerleştirilmiş olup ailenin ev içerisindeki simgesel varlığını anımsatmaya çalışır gibidir... Bu mekandaki eşyaların yeri her gün keyfi bir şekilde değiştirilmemektedir;
Tıpkı aynı evde yaşayan aile üyelerinin toplum içinde istedikleri şekilde davranamamaları gibi. Nesneler ve insanlar birbirlerine yakın bağlarlar bağlanmış olup, duygusal değer sayesinde evde yaşayan bir "kişilik" gibi algılanmaktadırlar.