İçime özlüğünü, nedenini bilmediğim ve gitgide büyüyen bir huzursuzluk girdi. Konağın odalarında dolaşırken bir tablonun veya bir aynanın, zarif oymalı bir şöminenin ya da, sanki özellikle, beni korkutmak için, odanın en kuytu bir köşesine gizlenmiş bir heykelin önünde şaşkın şakın dururken orada niçin durduğumu, ne düşündüğümü birdenbire unutuverirdim. Dalgınlığım geçtikten sonra kuşkulu bir ürpertiyle sarsılırdım.
Sayfa 56 - Varlık Yayınları - Nihal Yalaza Taluy Çevirisi