Cenâb-ı Fahr-i Kâinat -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz öyle mübarek bir Peygamberdir ki;
Cenâb-ı Hakk’ın kudret eli ile yokluk karanlığından açığa çıkardığı ilk şey onun nûru idi. Cemâl nûrundan en evvelâ onun nûrunu yarattı. Daha sonra o nûrdan âlemleri halketti. Bütün mükevvenâtı da onun nûru ile donattı.
Yaratılışındaki hikmet, hikmetlerin en büyüğü; gönderilişindeki nimet, nimetlerin en büyüğüdür. Her ne kadar görünüşünde beşer ise de fitrî yapısı ayrıdır. İnsan bütün yaratıkların en mükerremi, o ise bütün insanların en mükerremidir. İlâhî kudret, onun gibi bir beşer yaratmış değildir. Yaratılmışlar arasında naziri ve benzeri yoktur.
Allah-u Teâlâ onu bizzat kendisi methetmiş, adını adı ile anmış; fazilet ve meziyetini, şeref ve haysiyetini, yüceler yücesindeki değerini açık bir şekilde beşeriyete ilân etmiştir. Onu her şeyden aziz, kadrini yüce kılmış, herkese ve her şeye tercih etmiştir. Canlardan da cânanlardan da azizdir. Âlemlere rahmet olarak gönderilmiştir.
“Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiyâ: 107)
Muhterem müellif bu eser hakkında şöyle buyurmuşlardır:
“Tasavvurunuzun haricinde bir ilim var bu kitapta, gizli sırlar var. Bu kitap sırf bir nûrdur. Bu nûr bize orada verildi. Ve bu kitabı ilk okuduğum zaman şükür secdesine kapandım. Bu fakire bahşettiği nimete göz yaşlarıyla şükrettim.”
