Sevgili Milan
Bu hafta Ölümsüzlük kitabını okudum. Bir An-de roman okudum. An-de roman, bir: Anlatı ve denemeyi içinde barındırır; iki: Varoluşun bütün yanlarını roman sanatının sınırlarını aşarak keşfeder. Böyle bir şeyin var olduğunun, var olabileceğinin kanıtı. Romanın müthiş modernizmi. *
Büyüleyici. Agnes’in el hareketinden yola çıkarak karakter yaratman ve ‘ben’ in peşine düşmen, ölüm sonrası varoluşu Goethe ve Bettina ile irdelemen. Kadın karakterlerini ekleme ve eksiltme ile anlatmana bayıldım. Kadınları her zaman çok iyi anlamışsındır, yine de sana söylenen züppe laflarına katılıyorum.
Zamanı karıştırmışsın, Goethe ve Hemingway bir arada, ölümsüz tarihi kişiliklere karşı ölümlü karakterlerin ve sen kurgudasın. Her zaman sevmişsindir zıtlıklarla ilerlemeyi.
Yine yedi bölümden oluşan romanında tematik birlikteliği yakalamışsın, 6.bölüm için roman içinde roman demişsin. Seversin zaten araya girip farklı hikayeler anlatmayı. Epizotlar senin için önemli biliyorum, hayatı müzisyenlerin çeşitlemelerine benzetiyorsun. Kitapların da senin çeşitlemelerin ve ölüm-ölümsüzlük kavramları üzerine inşaa ettiğin An-de romanında ölümsüzlüğünü ilan etmişsin. Kutlarım.
*Kundera’nın Fuentes’in doğum günü için yazdığı açık mektubun sonuyla oynadım girişte. Kundera Terra Nostra için arşi roman diyordu ve bunu betimliyordu.
Söz konusu Kundera olunca neden kitap yorumlama sınırlarına takılı kalayım ki :) #varoluşsalbağım
Az önce etiket açtım Kundera’ya :)))
