Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600)
Halil İnalcıkOsmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600) Sözleri ve Alıntıları
Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600) sözleri ve alıntılarını, Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600) kitap alıntılarını, Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Fatih Sultan Mehmet, Osmanlı imparatorluğu’nun gerçek kurucusudur.
Sayfa 43Kitabı okudu
I. Selim'in saltanatında hırsızlıkla suçlanan 150 hazine görevlisine ölüm cezası verilmesi tartışma konusu olmuş, șeyhülislâm Ali Cemâlî Efendi hükmün şerîata aykırı olduğunu ileri sürerek sultanla görüşme talep etmişti.
Otoriter bir padişah olan Yavuz Sultan Selim, onun araya girmesine öfkelenerek, șeyhülislâma, sözlerinin, "padişahın siyasî iktidarını çiğneme" anlamına geldiğini, "kimsenin sultanın emir ve yasaklarını sorgulama hak ve yetkisine sâhip olmadığını" söylemiştir.
Sayfa 124Kitabı okudu
Matematikçi ve ilahiyatçı olarak adını duyuran Molla Lütfi, özgür düşüncesi ve batıl inançlarla açıkça alay etmesiyle tutucu ulemayı öfkelendiren bir müderrisidi. 2. Bayezid döneminde kendisine karşı bir propaganda savaşı açılarak küfürle suçlanmış ve adı “deli”ye çıkarılmıştı. Söylenti ve kuşkular artınca, sultan bir ulema kurulu oluşturulup durumun tartışılarak iddiaların doğru olup olmadığının belirlenmesini emretti. Ulemanın yargılanmasında izlenen dava yönetimi buydu. Rakipleri onu zındıklıkla suçluyor, yüzlerce tanık aleyhte ifade veriyor, halk da duruşmayı büyük bir merakla izliyordu. Lütfi hiçbir zaman şirk, yani Tanrı’ya ortak koşma suçu işlemediğini sürekli vurgulanmış, fakat yargılayan ulema heyeti sultana Lütfi aleyhindeki kanıtların onun idamını gerektirdiğini bildirmiştir. Sultan tereddüt ettiysede ulemanın ısrarı üzerine Lütfi’yi ölüme mahkum etmiştir. Molla Lütfi, 1494 yılında İstanbul Atmeydanı’nda büyük bir kalabalık önünde boynu vurularak öldürüldü. Ancak, ulemanın bir bölümü olayı bir dedikodu ve iftira olarak görmüş, kamuoyu da Lütfi’ye hak yolunda şehit gözüyle bakmıştır.
Sayfa 228Kitabı okudu
“Cem, 1481’de Beyazid’e yenilgisinden sonra, Mısır’a kaçmıştı; ancak 1482’de Memlûklerin yardımıyla Anadolu’ya girdi ve iç savaş yeniden başladı. Bayezid’e yenilerek Rodos’a sığındı.”
Sayfa 46 - KronikKitabı okudu
“1606 Zitvatorok Antlaşması’yla Habsburgların elinde olan Macar toprakları üzerindeki bütün haklarından vazgeçiyordu.”
Sayfa 61 - KronikKitabı okudu
“Selim’e İran’da İsmail’e ve Mısır Memlûklerine karşı kesin zafer kazandırtan en önemli etmen, Osmanlı ordusunda kullanılan ateşli silahlardır.”
Sayfa 48 - KronikKitabı okudu
“Osmanlı birliği ve merkezi yönetiminden yana çalışan en güçlü etmen Osmanlı kul sistemi idi.”
Sayfa 33 - KronikKitabı okudu
"Avrupa, Kudüs'ü geri almak için değil de konstantiniye'yi osmanlılardan kurtarmak için bir Haçlı seferi planlanıyor, Latin ve Yunan kiliselerinin birleşmeleri projesi artan bir şevkle yeniden ele alınıyordu. Gelibolu'nun fethinden sonra 1354'te Osmanlıların eline esir düşen Selanik Başpiskoposu Grigoryos Palamas, kendisini tutsak alanların ona İslam'ın doğudan batıya sürekli ilerlemesinin Tanrı'nın kendilerine yardım ettiğinin ve İslamiyet'in doğru din olduğunun açık kanıtı olduğunu söylediklerini bildirir."
Sayfa 21 - kronikKitabı okudu
Ankara Savaşı
“Osmanlı Sultanı I. Beyazid Timur’a meydan okumuş, ancak 28 Temmuz 1402’de Ankara Savaşı’nda bozguna uğrayıp tutsak düşmüştü.”
Sayfa 30 - KronikKitabı okudu
Osmanlı İmparatorluğu güçlü, merkezi bir devlet olarak gelişince, zaviyelerin çoğunu kaldırmıştır; çünkü, 16. yüzyıla gelindiğinde çoğu, hâlâ vergi muafiyetinden yararlanırken, gerçek işlevlerini yitirmişti. Vakıf oldukları sürece de devlet onların topraklarını mali ve askerî maksatlarla kullanamazdı. Dolayısıyla devlet, özellikle Fatih döneminde yol üstünde olmayan ve yolculara hizmet vermeyen zaviyelerle gelirlerini hayır işlerinde kullanmayan vakıf ve zaviyelen ortadan kaldırmış, topraklarını timarlı sipahilere vermiştir.
Sayfa 194 - Kronik KitapKitabı okudu