Buruk hissediyorum kendimi. Sevdiğim diyardan, sevdiğim insanlardan ayrılmış gibi. Fakat onları böylesine huzurlu bir sonla bırakmak bir yandan teselli de veriyor.
Yerdeniz'in gönlümde ayrı bir yeri oldu. (Seriye 2019'da başlamışım). Ağaçları mı bunu yapan, denizleri mi, kadim lisanı mı, karakterleri mi, ışığı mı, korusu mu? Yoksa Ursula'nın o efsunlu, yaşayan dili mi? Bence bunların hepsi. Ursula Le Guin gerçekten çok yetenekli bir yazar ve bu oluşturduğu dünyaya hayran kalmaktan başka bir şey gelmiyor elimden. Fantastik bir dünya ancak bu kadar gerçek olabilir. İnsanlığı anlatıyor esasen. Büyümeyi, karanlığı, ölümü, yaşamı... Eğer bu seriyi tek bir kelimeyle özetleyecek olsam "Bilgelik" derdim. Ne eksik ne fazla. Açıkçası bu kitabı okurken diğer kitapları daha iyi anladığımı hissettim. Çünkü seriye son noktayı koymuş. Onu tamamlamış. Bu yüzden sürekli ilk kitaptan tekrar başlayıp daha dikkatli okuma arzusu duydum. Belki bir gün... Neden olmasın? Bu incelemeyi incelemeden ziyade seriye bir veda olarak yazmak istedim. Okuyacak olanlara keyifli okumalar. Güzel bir yolculuk sizleri bekliyor.
