Pabucumun Ajanı 2
AsudeEn Eski Pabucumun Ajanı 2 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Pabucumun Ajanı 2 sözleri ve alıntılarını, en eski Pabucumun Ajanı 2 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kaçabilirdi ama yapamıyordu! Beyni yıkanmıştı. Hayır, kalbi yıkanmıştı bu durumda. Kalbine girilmişti. Oraya bir tohum bırakılmış ve o tohum, adına aşk denen bir ağaç olarak büyüyüp bedenini, ruhunu kaplamıştı. Geriye gururu için bile yer kalmamıştı!
Sayfa 255
O böylesine yakışıklıyken, ben her seferinde bu kadar dipte olmayı nasıl başarıyordum? 'Güzel ve Çirkin'in rollerini değiştirip, Türkiye uyarlamasını çeviriyorduk sanki...
Sayfa 8Kitabı okudu
"Aşk paraya bakmıyor. Öyle olsaydı, biz fakirler mutsuz evliliklerde debelenir dururduk."
Sayfa 79Kitabı okudu
"Maddi şeyler belki zamanla aşılır ama bir evlilikte kültürel farklar da önemlidir. Tuna en iyi okullarda okudu ve her zaman birinci oldu. Onun başarısı öyle sıradan ya da tesadüfi değildir. Daima üst düzey biri oldu." Sinirlenmeye başlıyordum. Benden önce annem atladı. "Deniz de birinci olurdu," dedi. Muhtemelen sondan birinciliklerimi sayacaktı. Yerin dibinin daha derinine itiliyordum. "Beden eğitiminde, müzikte, resimde, el işi dersinde hep birinci oldu." Ah, annem... El işi nedir ya?
Sayfa 79Kitabı okudu
Bu acı belki beni öldürmüyordu ama güçlendirdiği de yoktu. Öldürmeyen acının güçlendirdiği bir palavraydı! Süründürüyordu.
Sayfa 257Kitabı okudu
Akşam çökmek üzereydi, akşam soğuktu. Mevsimlerden sonbahardı. Uzakta ağaçlar yapraklarını titreten bir rüzgâra direniyor, çehrelerine inen kahverenginin o kasvetli tonuna hazırlanıyordu. Benim içimde adım adım bir kış büyüyordu. Bir de hasret… Hasret bir ayaz gibi yüzümü, ellerimi, bedenimi, neyim var neyim yok, her şeyimi esir alıyordu. Onsuz geçen ilk saatlerimde zaman sadece aleyhime işliyordu. Zaman, silahsız bir düşmandı; yalnızca gelip geçmekle bile canıma okuyordu. Adımın üstü çizilmişti o bahar ülkesinden. Ben bundan böyle sonsuz bir kış ülkesinin sakiniydim. Sevdiğim adamın hayatından ebediyen silinmiştim, onun evinden, yöresinden… Ve sonunda kalbinden…
Nasıl dayanacaktım? Ruhumun yarısını değil tümünü, kalbimin misafirini değil sahibini ardımda bırakarak yeni bir hayata nasıl alışacaktım? Alışamazdım...Biliyordum...