'Hayat, inan bana, yitirilmiş umutlar demeti, kokusu uçup gitmiş bir mimoza nakışı değildir; hayat bitmez tükenmez parıltısıyla şaha kalkar ve dörtnala koşmaya devam eder.'
.
12 Haziran 2019'da almışım Parıltı'yı, kitaplığıma koymuşum ve öylece kalmış köşesinde üç yıl boyunca. Sonra sevdiğim birkaç arkadaşımla konusu geçmiş, 'e hepimizin elinde varsa okuyalım' demişiz. Ben okumaya başlayınca Parıltı'yı ismi gibi ışık saçmış gözlerim çünkü tam zamanında, tam yerinde gelmiş bu kitap bana.
Margaret Mazzantini bir hayatı anlatıyor, bir aşkı, cinsel uyanışı, şefkati, kanı deli akarken kumdan kaleler de yapabilmeyi, yolu ve bekleyişi.. Guido'yu, Constantino'yu ve bu iki beden arasındaki sonsuz görünen mesafeyi.
Üç yüz küsür sayfaya ne çok sığdırıyor Mazzantini.
Çok sevdim Parıltı'yı.
Elimden aktı gitti sayfalar ama yaşı kaç olursa olsun sanki hep ilkbaharındaymışçasına Guido'nun bakışları kaldı aklımda.
.
Eren Cendey'in her zamanki gibi nitelikli çevirisi, Geray Gençer'in çarpıcı kapak tasarımıyla ~
