Kıt kanaat de olsa geçimini yazıyla çıkaran, fakat henüz roman yayınlamamış bir yazarın, karısı ve çocuğuyla birlikte Paris'te geçen günleri.
Çalışma tarzından yazı disiplinine, bahis tutkusundan arkadaşlarıyla ilişkisine kadar hayatının o dönemine denk düşen pekçok ayrıntıyı bu eserde bizlerle paylaşıyor.
Açlığı unutmak için müzeler birebirdir deyip Parisin bütün müzelerini tek tek gezdiğini, lokantaların bol olduğu sokaklara geldiğinde yolunu değiştirdiğini içtenlikle anlatan bir Hemingway var karşımızda.
"biz aslında fakir değildik, etrafımızdakiler zengindi" diyen bir Hamingway...
Okurken zaman zaman sıkıldığım olsa da, kitabı genel olarak beğendiğimi söyleyebilirim.
