"İnsan, dünya üzerinde Allah'ın bir halifesiydi. Allah, insana kendi ahlakını vermek istemişti. İnsan, her mevcudun üzerinde idi. Kuyruğunu sallaya sallaya efendisinin pabuçlarını yalayan köpeğe yaltaklanma pek yakışırdı; ama, insana..."
"Çünkü ben boyun eğmem, el etek öpmem, dedi. Halbuki zamanın devletlileri mevkilerine hep boyun eğip, el etek hatta ayak öpüp, bin türlü iltifatla, riya ile, dalkavukluk ile çıktılarından etraflarına daima hep bu iğrenç mazilerinin çirkin hareketlerini tekrarlayanları toplarlar. Gözdeleri, nedimleri, himaye ettikleri, hep alçak ikiyüzlüler, ahlâksızlar, namussuz maskaralar, haysiyetsiz dalkavuklardır. Mert, doğru, onur sahibi, hür, vicdanının sesine kulak veren bir adam gördüler mi, hemen ona ters bakıp mahvına çalışırlar."