Pembe İncili Kaftan
Ömer SeyfettinPembe İncili Kaftan Sözleri ve Alıntıları
Pembe İncili Kaftan sözleri ve alıntılarını, Pembe İncili Kaftan kitap alıntılarını, Pembe İncili Kaftan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Tarih hiç değişmemiş
-Ben şimdiye kadar devlet mansıbına girmedim.
-Niçin girmedin?
Muhsin Çelebi biraz durdu. Yutkundu. Gülümsedi:
-Çünkü ben boyun eğmem, el etek öpmem, dedi; halbuki zamanın devletlileri mevkilerine hep boyun eğip, el etek hatta ayak öpüp, bin türlü tabasbusla, riya ile, tekâpu ile çıktıklarından etraflarına daima hep bu zelil mazilerinin çirkin hareketlerini tekrarlayanları toplarlar. Gözdeleri, nedimleri, himaye ettikleri, hep denî riyakarlar, ahlâksız müdâhinler, namussuz maskaralar, haysiyetsiz dalkavuklardır. Mert, doğru, izzetinefis sahibi, hür, vicdanının sesine kulak veren bir adam gördüler mi, hemen garez olur, mahvına çalışırlar.
Kuyruğunu sallaya sallaya efendisinin pabuçlarını yalayan köpeğe tabasbus pek yakışırdı; ama, insana...
Türk askeri her emre uyar. Kumandanları ne söylerse hemen yaparlar. Sadece bir emre uymazlar. O da "teslim emri"dir. Türk ölmeyi, teslim olmaya tercih eder...
Cabi Efendinin mantığı, ahlak, namus, haysiyet, insaniyet, merhamet kurallarına uymayan serserilerin zengin oluşlarını tek bir sebebe bağlıyor, fakat aptalların, ahmakların, hımbılların en seçkin makamları nasıl ellerine geçirdiklerine bir kulp bulamıyordu.
Önünde açılan ikbal yollarından hiçbirine sapmamıştı. Bu altın kaldırımlı, mîna çiçekli, cenneti andıran nuranî yolların nihayetinde daima "kirli bir etek mihrabı" bulunduğunu bilirdi.
"İnsan, ne tuhaftır! Kendisi gibi düşünmeyen birini dinleyince, hemen bozulur."
"Halkın, aslını bilmediği şeye kin bağlaması doğaldı."
"Ömür kısadır. Ecelden emin değiliz!"
Hayır, unutmuyorum. Onu size bırakıyorum. Sarayınızda büyük bir padişah elçisine oturtacak seccadeniz, şilteniz yok... Hem bir Türk, yere serdiği şeyi bir daha arkasına koymaz...
Hayır, unutmuyorum. Onu size bırakıyorum. Sarayınızda büyük bir padişahın elçisini oturtacak seccadeniz, şilteniz yok... Hem bir Türk, yere serdiği şeyi bir daha arkasına koymaz...
Yükselmezsen uçurumlara yuvarlanırsın. Asıl hayatın mutluğunu, gerçek lezzetleri duyamazsın.
Adını verdiğim büyük padişahım, Oğuz Kara Han neslindendir, diye haykırdı. Dünya yaratıldığından beri onun atalarından kimse kul olmamıştır. Hepsi padişah, hepsi sultandır. Ataları yaratılıştan itibaren hükümdar olan bir padişahın elçisi hiçbir yabancı padişah karşısında ayakta hürmet vaziyetinde beklemez. Çünkü kendi padişahı kadar dünyada asil bir padişah yoktur.
Ey genç yazar! Gel, sen bir kahraman ol! Kendini düşünme. Boş gururu, çıkarcılığı bırak. Milletini uyandır. Senin milletin daha kendi ismini bilmiyor, kendi dilini bilmiyor. Zaman yürümüş, o uyumuş, geride kalmış! Dost sandığı, bağrına bastığı gizli düşmanları bütün servetini, bütün mutluluğunu çalmış! Senin milletin kendi vatanında bir köle, bir esir, bir bekçi, bir fakir... Ona ilim, servet, mutluluk duygusu, ideal ver!.. Ben seni gördüm, sokak fenerine nasıl vurduğunu gördüm. Bu şiddetini, bu coşkunu milletine ver! Halbuki heyhat, sen böyle şeyler düşünmüyorsun bile...
¶Sanmak bilmek değildir.¶
Fakat bilmiyorsun ki şan ve şöhret gölge gibidir. Kim onun üzerine, giderse o kaçar! Kim ondan kaçarsa o arkasından gelir...