Ahmet Haşim'in Piyâle kitabındaki şiirlerini, daha önce okuduğum Göl Saatleri kitabındaki şiirlere kıyasla daha çok beğendim. Şairin en beğendiğim şiiri Merdiven de bu kitapta. Esasen anlayabildiğim tek şiiri de Merdiven oldu diyebilirim.
Belki de anladığımı zannediyorum,
Bilemiyorum.
Anlamak için gayret ediyorum,
Kitabı bir kenara bırakıyorum,
Düşünüyorum, düşünüyorum,
Yorum üstüne yorum,
İşin içinden çıkamıyorum.
Bir şiirini hatırlıyorum,
ÖLMEK. Ne diyordu orada;
"Firâz-ı zirve-i Sînâ-yı kahra yükselerek,
Oradan düşmek ölmek istiyorum."
Ne dedi şimdi bu diyorum,
Hemen sözlüğe gidiyorum,
Fa fa fa, fe fe fe, fi fi fi,
Firâz! Buluyorum.
En nihayet kitabı, sözlük ve şiirler arasında bitiriyorum.
Ahmet Haşim'in anlaşılmak gibi bir derdi de yok sanırım. Şiirde manaya çok önem vermediğini, şiirin toplum tarafından anlaşılıp anlaşılmamasını pek önemsemediğini "Şiir Hakkında Bazı Mülahazalar" başlıklı yazısında görebilirsiniz. Velhasıl failatün failatün failün pek anlamadım efendim.
