Imre Kertesz'in yaşadığı hayat bu uzun öykünün aklında birikmesini sağlamış. 1929'ların Budapeştesinde doğuyor ve ilk gençliğini Nazilerin toplama kamplarında geçiriyor. Eserlerini yayınlatmak için devlet yayın evlerinden izin çıkartmak için akla karayı seçiyor. Bu hayatın imbiğinden süzülmüş duru, kıvamında, müdahalesiz salt olup bitene odaklanmış bir uzun öykü; Polisiye Bir Öykü.
Mutlaka okunmasını tavsiye ederim. Yazar Nobelli olduğu için değil baskıcı rejimlerin ve diktatörlerin evrensel gerçeğini her ülkeye, her diktatöre, her ezen iktidara şablon gibi oturtturmayı başardığı için.
Ülkenin diktatörünü indirmek ve rejimi değiştirmek için bir eylem planı olduğunu haber alan teşkilat sıkı kuralları daha da sıkılaştırır. Bu arada teşkilatın bu birimine cinayet şubeden bir polis gelir ve ülkenin zenginlerinden Salinas ailesinin baba ve oğlu üzerine yoğunlaşan soruşturmanın içinde bulur kendini.
Biz olayları kendi tabiriyle tecrübesiz eski polis yeni teşkilat mensunun ağzından dinleriz.
Kitap sondan başlıyor, her şey tersine dönmüştür teşkilatın üç üyesinden biri idama mahkum edilmiş, şefleri sırra kadem basmış, bizim polisimiz de hücresinden idamla yargılandığı mahkemenin gününü beklemektedir.
Yaşadıklarını bu Salinalar davası özelinde hatırat olarak o günleri yazmaya başlar ve biz de okuruz.
Bireyin baskı toplumlarında nasıl bir korku tünelinden geçtiğini anlatan muhteşem bir uzun öykü. Kolay okunuyor ama kolay hazmedilemiyor.
Okuyun.
