Putların Alacakaranlığı
“Bir işte muziplik yoksa o işte başarı da olmaz” sözüyle Nietzsche’nin de bir muziplik hazırlığında olduğunu hissettim. Hangi yönüyle ele alınırsa alınsın, kitabın yazıldığı günden bugüne yaşam dediğimiz, hayat diye yaşadığımız olayların ve sonuçlarının değişmediğini ortaya koyan, o günden bu güne atıfta bulunan, elden düşürülmemesi gereken kitap olarak yorumlayabilirim.
Yunanlılara, İngilizlere, Romalılara, Sokrates’e Heraklitos’a, Kant, Goethe ve Schopenhauer’e, Hristiyanlık’tan Yahudiliğe kadar geniş bir çerçevede ele alınmış kitapta tuhaftır ki, şuan 2016 Türkiye’sini ve dünyasını gördüm.
Evet dünya dönüyor, gelişiyor ve değişiyor… ama insan? Değişmeyen tek şey insanlık. Kitap’tan daha fazla bahsetmek yerine, altını çizdiğim birkaç yeri sizlerle paylaşmak istiyorum. Putların Alacakaranlığı kitabını okumaya başladığım andan itibaren, altını çize çize kitabın bir hal aldığını belirtmek istiyorum ki, bir süre sonra bu eylemi bırakmak zorunda kaldım
•Gururlu bir şekilde ölmek mümkün olmadığı gibi artık gururlu bir şekilde yaşamak da mümkün değildir.
•Yaşamı seven insan başka bir ölüm istemelidir ve bu özgür, bilinçli, aniden yada tuzak sonucu olmamalıdır.
