Başta neden anlayamıyorum diye hayıflanabilirsiniz ama sonrası kendimizi anladıkmı hayat denilen bu yolculukta kendimize ait bir cümlemiz oldumu mesela hiç? Uyandığımız her gün'ü savuruyor, her gün'ü acımasızca tüketiyorduk."
Hem de nasıl! Saniyeler, dakikalar, saatler akıp gidiyordu ve biz bütünüyle edilgen, beklemedeydik. Yukardakiler'i kıskanmamızın nedeninin bilgisizliğimiz olduğunu, taklitle intiharın aynı anlama geldiğini, ne isek o olmamız gerektiğini... Ben zevkle okudum severek bir solukta bir çok cümleler kurmama neden oldu akıp giden sayfalar bilgi yığını bir büyüğümden bir kelime istifa de edebilmek bile kafi geldi bana...Bu kitaba başlarken sabır ve sebatkarlığınızla başlamanız nacizane okuyucu tavsiyemdir...