Şarkiyatçılık Gönderileri
Şarkiyatçılık kitaplarını, Şarkiyatçılık sözleri ve alıntılarını, Şarkiyatçılık yazarlarını, Şarkiyatçılık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sivil Toplum, Siyasal Toplum ve Hegemonya
Gramsci, sivil toplum ile siyasal toplum arasında, kullanışlı, çözümleyici bir ayrım yapar; buna göre sivil toplum, okullarda, ailelerde, sendikalarda olduğu gibi gönüllü (en azından, akla yatan, zor kullanılmayan) ilişkilerle kurulur; siyasal toplumsa, yönetimdeki rolü dolaysız egemenlik olan devlet kurumlarıyla (ordu, polis, merkezi bürokrasi). Kültürün işlerlik kazandığı yer de sivil toplumdur kuşkusuz; bu işleyişte, düşüncelerin, kurumların, başka insanların etkisi, egemenlik aracılığıyla değil, Gramsci'nin rıza dediği şey aracılığıyla açığa çıkar. Dolayısıyla, totaliter olmayan her toplumda, belirli düşünceler diğer düşüncelerden daha etkili olduğu gibi, belirli kültürel biçimler de diğer biçimlere egemendir. Gramsci bu kültürel öncülük biçimine hegemonya der; sanayileşmiş Batı'daki kültür yaşamını anlayabilmek için zorunlu bir kavramdır bu.
Sayfa 16 - Metis
“Sadece çeşitli Hint kumpanyaları gibi büyük kuruluşlarla değil seyyahların öyküleriyle de sömürgeler yaratıldı.”
Sayfa 127 - Metis Yayınları
“Avrupalı Hıristiyanların felsefeyle ilk tanışmalarını Müslümanlara borçlu olduklarını belirtmişti Ockley.”
Sayfa 85 - Metis Yayınları
Şarkiyatçılık'tan bir giriş...
Şark'ın hareketsiz bir doğa olgusu olmadığı kabulüyle başladım işe. Nasıl Garp'ın kendisi belli bir yer değilse, Şark da belli bir yer değildir. Vico'nun önemli gözlemini, insanın kendi tarihini yaptığı, bilebileceğinin de kendi yaptığı şey olduğu gözlemini lafta bırakmayıp coğrafyaya uygulamamız gerekiyor: Tarihsel varlıklar bir yana, (yerler, bölgeler, "Şark" ya da "Garp" çeşidinden coğrafi bölümlemeler gibi) coğrafi ve kültürel varlıklar da insan yapımıdır. Dolayısıyla, Batı kadar Şark da, kendisine Batı'da ve Batı için gerçeklik ve mevcudiyet kazandıran bir tarih ile bir düşünme geleneğine, bir ortak imge ve sözcük dağarcığı geleneğine sahip bir fikirdir. Böylelikle bu iki coğrafi varlık birbirini destekler, bir ölçüde birbirini yansıtır.
“1815’ten 1914’e değin,doğrudan doğruya Avrupa yönetimindeki sömürgelerin kapladığı alan,yeryüzünün yaklaşıl yüzde 35’inden yüzde 85’ine çıktı.”
Sayfa 50 - Metis Yayınları