“İlk vapuru karşılamaya koşuyorum. Ve bekliyorum.İlk vapurdan bin bir yabancı çıkıyor.Bir dost çehresi bulamıyorum.Bir şeyler anlatmak ihtiyacındayım. Vapurdan kimseler çıkmayınca kaleme kâğıda sarılıyorum”.
Dünyada en sevmediğim şey, sabahtı. Ben bir Parisli kadar sabahtan nefret ederdim. Senelerden beri güneşin doğuşunu seyretmedim. Senelerden beri hayatın yeniden başlayışını görmedim. Görmek de istemedim.